You're my everything. And that will never change! [111]

..
“Anneka! Wacht even!” riep ik.
Ik reed het schoolplein op en zag dat Anneka op weg naar de ingang lopen.
Ze keek om, zag mij aan komen rijden en liep mijn richting op.
“Haaii.” Zei zi en ze gaf me een knuffel.
“Heey.”
Snel zette ik mijn fiets weg en liepen we samen naar binnen.
Richa stond al op ons te wachten bij onze kluisjes.
“Heey.” Begroette ik haar en gaf haar een knuffel. Ook Anneka begroette Richa met een knuffel.
De bel ging en ik pakte snel mijn boeken uit mijn kluisje.
Lachend liepen we met zijn drieën naar boven.


Eindelijk ging de bel. Eindelijk hadden we er 3 uur opzitten en hadden we pauze. Lachend liepen we naar onze kluisjes, pakten onze boeken voor de volgende uren, pakten onze jassen en liepen naar buiten waar Florien en Esther stonden te roken.
“Haai.” Begroette ik ze en gaf ze een knuffel.
“Heey.” Begroette ze terug. We stonden een tijdje gezellig te kletsen toen er ineens een stel meiden op ons af kwamen lopen.
“Zomaar pik je mijn vriendje in.” Riep de voorste van de groep woedend.
Ik wist niet waar ze het over had. Ik kende haar niet eens. Zo te zien zat ze in de 4e ofzo.
“Waar heb je het over? Ik ken je niet eens. Laat staan je vriendje.” Zei ik
“Je weet best waar ik het over heb. Het staat in alle tijdschriften van jullie. Van Tom en jou.” Riep ze en drukte de bravo onder mijn neus.
“Ik weet niet wat jij denkt, maar Tom is toch echt alleen mijn vriendje en niet de jouwe.” Zei ik tegen haar.
“Haha, geloof je het zelf. Jij en Tom Kaulitz? Laat me niet lachen. Tom is bestemt voor mij en voor mij alleen.” Riep ze.
“Als jij dat wilt denken, moet je dat vooral doen. Maar val mij er dan niet mee lastig.” Zei ik.
“Ik denk dat en…”
“Oh Mijn God. Dit ga je niet menen.” Zei ik door haar heen.