We can't live together, Tom. Or maybe we can... 42


Vorige keer:
'Hoe heet je eigenlijk?' vraagt ze dan.
'Vera', antwoord ik. 'En jij?' vraag ik dan.
'Kim', lacht ze, ' maar kan het niet dat ik jou ergens van ken?'
'Uhm, vast niet', antwoord ik.
'Ja ja, toch wel. Ben je niet die vriendin van Tom?' vraagt ze.
'Oké, je hebt me', lach ik, 'maar ga dat alstublieft nu niet gaan rondbellen.'
'Nee hoor. Goh, mijn zus zou dit moeten weten', zegt ze dan.
'Is ze fan misschien?' vraag ik dan.
'Inderdaad. Elke dag dat gezaag aan horen. Van Tom dit en Tom dat. Ik kom zo alles te weten wat er in de boekjes staat, zonder ze te lezen', lacht ze.
'Staat er zoveel in dan?' vraag ik.
'Ja, nogal. Elke week duikt er wel weer een nieuwe roddel op over jou. Het schijnt zelfs dat je hem nu aan het bedriegen bent', zegt ze.
'Wat? Dat doe ik niet!' zeg ik verontwaardigd.
'Weet ik wel, maar ze moeten toch iets hebben om over te schrijven. Het waren gewoon twee fakers', zegt ze dan.
'Waarschijnlijk wel', zeg ik dan.
'Maar ga je anders niet mee? Ik heb met een paar vrienden afgesproken. Ik ben speciaal voor hen hier naartoe verhuist', zegt ze.
'Ah, ik weet niet...' begin ik.
'Kom nou, niet flauw doen. Ze vinden het vast niet erg', lacht ze.
'Oké dan. Waar gaan we naartoe?' vraag ik dan.
'Zie je nog wel', zegt ze, waarna ze me mee trekt de stad in.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (13)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen