You're my everything. And that will never change! [63]

..
Ik zat samen met Tom en Bill, naast mij op de bank, te wachten totdat mijn vader en Anna thuis zouden komen. Bill had de politie ook al gebeld.
Ik hoorde de voordeur open gaan en even later kwam Anna de woonkamer in rennen. Ze begon hele verhalen tegen mij te vertellen. Toen ze zag dat ik niet luisterde, hield ze abrurt haar mond en keek me met van die ogen die zeiden ‘wat is er?’
De tranen kwamen weer naar boven. Ik trok haar op mijn schoot en ik moest weer huilen. Tom trok mij en Anna naar zich toe en probeerde mij te troosten.
Bill was ondertussen met mijn vader al naar de keuken gelopen en de politie was ook al gearriveerd.
“Leande, kan je met Anna ergens anders heen gaan. Hier hoeft zij niets van mee te krijgen.” Vroeg mijn vader.
Ik knikte, tilde haar op en liep naar mijn kamer met Tom achter mij aan.
“Wat is er aan de hand?” vroeg Anna.
“Niets.” Ik duwde met kamerdeur open en zette Anna neer. “Ga maar met je barbie’s spelen of tv kijken.”
Ik keek hoe ze gehoorzaamde en haar barbie’s pakte en er rustig mee ging spelen. Ik liep naar mij bed toe en ging erop zitten. Ik liet me meenemen met mijn gedachten.