You're my everything. And that will never change! [57]

..
“Ook goedemiddag.” Zei ik toen Anna en Bill aan tafel kwamen zitten.
“Haha.” Zei Bill chagrijnig.
“Hoe bedoel je chagrijnig.”
We aten het ontbijt op dat Tom had klaargemaakt.
“En Anna, wat heb je nou de hele ochtend gedaan? Toen je me had wakker gemaakt?” vroeg ik.
“Eerst tv gekeken en daarna ging ik terug bij jullie in bed liggen…” zei ze.
Bill en ik keken verbaasd op.
“Ja, ze kwam rond tienen terug bij ons liggen.” Zei Tom toen hij onze gezichten zag.
“… en daarna ben ik met de barbie’s gaan spelen. Maar dat was niet leuk in mijn eentje. Ik heb liever dat jij meespeelt.”
“Dan gaan wij straks samen met de barbie’s spelen. Het is nu toch te laat om nog ergens heen te gaan. En naar Gustav en Georg kunnen we toch niet omdat we er niet bij mogen.”
Nadat ik de naam van Gustav en Georg had laten vallen, was het doodstil aan tafel.
Na het eten ruimden we de tafel met zijn allen af.
“Ik ga weer terug naar bed.” Zei Bill en liep terug naar boven.
“Die is ook weer gezellig.” Zei Tom.
“Ach, laat hem nu maar. Hij is gewoon moe.” Zei ik.