Prologue

'Dus...je hebt hem bedrogen?' Ik keek Lisa ongelovig aan en schudde teleurgesteld mijn hoofd. 'Dat had ik niet van je verwacht...', mompelde ik stil terwijl ik me wat beter zette op haar bed. 'Ik ook niet van mezelf, Hannah. Maar...ik houd gewoon niet meer van hem, e-en hoe moet ik het hem nu vertellen?' Ik keek even fronsend op. 'Dat je niet meer van hem houdt geeft je geen recht om vreemd te gaan?' Ik geef toe dat ik Zayn nooit echt heb gemogen, ook al is, of ja, was hij het vriendje van mijn beste vriendin, maar iemand bedriegen doe je gewoon niet. 'Dat weet ik ook wel', zuchtte ze vermoeid. 'Ik denk dat ik het gewoon ga sms'en', zei ze meer tegen zichzelf dan tegen mij. Ik trok mijn wenkbrauwen voor de zoveelste keer op en keek haar vragend aan. 'Maak je een grap?' bracht ik ietwat ongeloofwaardig uit. 'Nee. Kijk, Hannah, ik weet dat het voor jou moeilijk is om te snappen, want je hebt geen vriendje...Maar ik houd gewoon niet meer van hem. Ik voel gewoon dat dit het beste is om te doen.' Meteen rolde ik met mijn ogen. Het 'ik-weet-dat-jij-geen-vriendje-hebt-dus-je-begrijpt-het-niet' excuus kwam er weer aan. Hier had ik echt geen zin in. Ze was dan wel mijn beste vriendin, maar soms ergerde ik me toch behoorlijk aan haar. 'Ik moet naar huis, Lis, anders vermoordt m'n vader me', zei ik terwijl ik mijn jas van haar bureaustoel afpakte en hem aandeed. 'Bye Han', zei ze nog terwijl ze een vluchtige kus op m'n wang drukte. 'Doe het face to face!' riep ik nog snel terwijl ik naar beneden liep. 'Ja-ha', riep ze me na. Ik grinnikte even en sloot toen de deur achter me, benieuwd hoe maandagochtend zou verlopen.