You're my everything. And that will never change! [43]

Paars of zwart?
“Ja, kom maar binnen hoor.”
Ik liep de kamer in en zag Tom net zijn shirt naar beneden trok. Ik liep naar mijn kast en deed hem open. Ik zag weer eens teveel kleding waar ik niet uit kon kiezen. Ik ging ze allemaal een voor een af. Maar aan het eind wist ik nog steeds niet wat ik aan wou trekken. Ik zuchtte diep.
“Hier, trek dit maar aan.” Zei hij toen hij achter me kwam staan en wat uit mijn kast pakte.
“Oké.” Ik liep naar de badkamer, haalde een washandje over mijn gezicht en liep terug de slaapkamer in. Tom lag op het bed naar het plafond te staren. Ik gooide mijn vieze kleding in de hoek van de kamer en trok mijn schone kleding aan.
“Zwart of paars?” vroeg ik aan Tom.
“Paars, net zoals ik.” Zei hij lachend. Het viel me nu pas op dat hij een paars shirt aan had en een paarse bandana inhad.
Ik zocht naar mijn paarse sjaal en pet. Mijn pet had ik zo gevonden maar mijn sjaal was ik weer eens kwijt. Ik doorzocht het de hele la vol met sjaalen, maar daar lag hij niet. Ik doorzocht de la met petten, ook daar lag hij niet. Op mijn bureau dan? Ook niet. Misschien in mijn ouders kamer. Ik liep naar hun kamer en zocht naar mijn sjaal. Ook daar lag hij niet. Zuchtend liep ik weer terug naar mijn eigen kamer. Tom had ondertussen mijn schooltas op het bed leeggegooid.
“Bedoel je deze?” vroeg hij. Hij hield mijn paarse sjaal omhoog die ik zocht. Nu herinnerde ik het me weer. Ik had hem in mijn tas gedaan omdat ik donderdagavond al wist dat ik me moest gaan haasten om op tijd op school te komen. Zoals elke vrijdag.
“Ja.” Ik pakte hem van Tom aan en deed hem op. Ik trok met mijn eyeliner een lijntje onder mijn ogen, deed paarse oogschaduw op, wat mascara en lipgloss en zette mijn pet op. “Klaar.”
REACTIES AUB