In een klein torentje in Amsterdam..

'Kom binnen!' roept minister president Groeneveld, dictator van Nederland, terwijl hij in zijn schrijfkamertje zit. De deur gaat langzaam open en een nerveuze Bram van Nieuwenhoven komt binnenschuifelen. 'U wilde mij spreken, president?' vraagt hij.
'Inderdaad, ik wil nog even de laatste details doorspelen voor onze eerste editie van De Spelen.' zegt Groeneveld. 'Natuurlijk president!' zegt van Nieuwenhoven en hij gaat zitten.
'Dus, zo zit de arena in elkaar, alle tributen staan voor een doolhof die hen uiteindelijk naar de Hoorn brengt? Is dat niet een beetje saai?' vraagt Groeneveld. 'Dat denk ik niet president! Zo blijft het spannend voor de tributen én de mensen, je weet nooit wanneer je naar de Hoorn moet gaan want je weet niet wie er al bij de Hoorn is uitgekomen!'
Groeneveld kijkt bedenkelijk. 'Ik weet het niet, van Nieuwenhoven.' pijnst hij. 'Toe, geef me een kans! Het is tenminste origineel.' smeekt van Nieuwenhoven. Daar moet Groeneveld van Nieuwenhoven gelijk in geven, in Panem staat iedereen vlak bij elkaar in het begin van De Spelen. Het begint dan ook altijd met een gruwelijk bloedbad.
'Oke, afgesproken van Nieuwenhoven.' zegt Groeneveld. 'Laat de eerste Spelen maar beginnen..'