Deel 3!

Naomy

We fietsen met z'n 5en naar huis. Het is heel gezellig, we praten met ze alle over van alles en nog wat. Ik hou me zelf eigenlijk meer bezig met rein, ik vind hem stiekem zóo leuk, ik durf het alleen niet te zeggen. Mijn vriendinnen weten dat natuurlijk wel, maar dat is gewoon anders. Dan zegt rein ineens; '' Ik moet hier zo rechts, moet nog even langs Nils!'' . Ik zie Sara verbaast kijken. Ik vraag wat er is, ze begint te vertellen over wat er in de ochtend is gebeurd. Ik kijk haar vrolijk aan en zeg dan; Omg. We wonen dus in de zelfde stad als hun! Dat wist ik nooit! Ik zeg snel doei tegen Rein, en de andere meiden ook. Hij neemt de afslag en ik kijk hem na totdat ik het niet meer kan zien. Ik praat nog even met de meiden en dan gaan we allemaal ook naar huis.
Thuis aangekomen kijken mijn ouders kijken elkaar verdrietig aan, ik vraag wat er is. Ze laten een brief van de kinder bescherming zien. Het enigste wat ik kan lezen is ' Als de situatie niet snel verbeterd word Naomy weggehaald ' ik schrik en begin te huilen. Ik schreeuw nog nee, ik wil dit niet nee! En ren dan huilen naar boven. Ik laat me op mijn bed vallen. Begin nog erger te huilen en val dan in een onrustige slaap. Ik word wakker door mijn moeder die naast me is komen zitten, ze strijkt me over mijn haar. Ze kijkt me aan en zegt '' Het komt goed meisje, ik beloof het je!'' ik kijk met wat hoop in mijn ogen naar haar toe. Maar dan begin ik weer te snikken, mijn moeder pakt me vast en knuffelt me. Als ik weer een beetje bij gekomen ben loop ik met mama naar beneden. Mijn vader is er niet, die moest naar zijn werk hij had weer eens avond dienst. Mijn moeder vraagt wat ik wil eten. PIZZA! roep ik weer wat vrolijker. We gaan samen met de auto richting de winkel. We kopen 2 pizza's en wat lekker voor de avond. Als we thuis zijn is het alweer 6uur. Mijn moeder doet de pizza's in de oven. Ik pak mijn iPod en ga even op twitter kijken. Dan zie ik een tweet van Rein, ik zie dan ook dat hij me volgt, mijn hart maakt een sprongetje en er komt ineens een glim lach op mijn gezicht. Gelukkig is mama in de keuken denk ik. Anders wou ze meteen weer weten waarom ik zo zat te glimlachen. Ik lees de tweet, er staat in '' Hee, Naomy! Kan je misschien eventjes je DM lezen? Kus Rein. '' ik voel dat ik warm word van binnen. Ik besluit om nog niet te gaan kijken, eerst pizza eten. Een half uur later zijn we al klaar met eten, en met de afwas. Ik pak mijn ipod weer en ga weer op de bank liggen. Dan ga ik maar eens eerst de tweet beantwoorden. '' Hey Rein:)! Is goed, ga het nu meteen lezen! Kus.'' dan ga ik mijn DM lezen '' Lieve Naomy, wat is je nummer? Dan kan ik je vanaaf eventjes bellen, als je wilt kunnen we morgen middag wat afspreken? xxx'' ik reageer meteen wat terug ''heee! 0612345678 dit is mijn nummer, bel me zo maar! Morgen vind ik goed! xx'' ik glimlach weer. Ik zeg tegen mijn moeder dat ik even boven voor de laptop ga. Ze vind het goed en knikt. Als ik mijn laptop net heb opgestart gaat mijn telefoon 'onbekend' .. Ik twijfel, dan neem ik toch maar op 'Met rein!' hoor ik aan de andere kant. 'hayy Met naomy' we hebben even een gezellig gesprek en beginnen dan over morgen! Dan hang ik op. Ik kijk op de klok en zie dat we wel meer dan een half uur hebben gebeld! Ik praat nog even op msn, en twitter met al mijn vriendinnen. Ik vertel ze over de brief en wat er allemaal kan gebeuren. Ze schrikken net zo hard als ik. Maar ze weten wel gelijk door wie het komt 'mijn vader' . Om half 9 moet ik mijn laptop afsluiten. Ik neem afscheid en spreek af voor morgen naar school te fietsen. Ik pak mijn jogging broek, en een makkelijk shirt. Ik trek het aan en geef mijn moeder nog een kus en ga dan in mijn bed liggen. Ik schrijf nog wat in mijn dagboek en val dan in een droom loze slaap.