068 Katie Jane Adams

Als we in Frans zitten, voel ik opeens mijn mobiel trillen, en hoor ik het bekende sms geluidje. Harry heeft een sms geluidje voor me ingesproken, waardoor ik zijn stem hoor als ik een smsje van hem heb.
Zelfs nu krijg ik een grote glimlach op mijn gezicht, ondanks dat ik op school zit.
Ik kijk even snel om me heen, of de lerares het heeft gehoord, maar ze zit rustig achter haar computer te typen, dus ik denk van niet.
Een paar mensen uit mijn klas hebben het wel gehoord, en dan bedoel ik vooral die Directioners.
Ze kijken me met grote ogen aan, omdat ze net Harry’s stem hebben gehoord.
Hoe goddelijk Harry’s stem ook is, ik zou nooit zó verbaasd kijken als ik zijn stem zou horen.
Ik pak snel mijn iPhone om het berichtje te lezen.

Hi babe, we are at an airport, but I can’t say you where. I miss you too. It’s here the same time as in Holland, so you can call me at a normal time. I’m looking forwards to hear you voice again. Lots of love Hazza x

Ik krijg een nog grotere glimlach op mijn gezicht. Meteen veranderd mijn gezichtsuitdrukking weer in verbaasd.
Hij is op een vliegveld, maar hij wilt niet zeggen waar? Dat betekend vast dat hij niet in Amerika is, anders had hij het wel gezegd.
Maar hoe kan het daar dezelfde tijd zijn als hier in Nederland? Dat moet betekenen dat hij hier ergens in Europa is.
Maar waarom zou hij in Europa zijn, als ze naar Amerika moesten vliegen? Ze komen pas over twee maanden naar Europa voor hun tour, en zover ik weet hoefden ze niet eerder Europa te komen.
Ik stoot Faye even aan, en ik laat haar het smsje lezen.
Faye kijkt bijna net zo verbaasd als ik daarnet keek, maar dan nog iets verbaasder.
“Waarom zegt hij niet waar hij is?” vraagt ze.
“Dat vroeg ik me ook al af... Waarom zouden ze trouwens nu in Europa zijn?” vraag ik.
“Hoe moet ik dat nou weer weten, ik lees dat smsje net ook pas, hoor.” zegt Faye.
Ik wil mezelf bijna slaan op mijn hoofd, natuurlijk. Hoe kan Faye meer weten als ik, als zij ook alleen maar dat smsje leest?
“Misschien staat er wat op Twitter?” mompel ik in mezelf. Ik ga naar de Twitter-app, en ik wacht tot hij is opgestart.
Een nadeel, mijn Twitter is altijd héél langzaam. Na een minuut pas is hij opgestart, en ik ga snel naar Harry’s account.
Ik scrol even langs zijn tweets, maar nergens staat er ook maar één aanwijzing.
Dat word dus afwachten.. Er zijn vast wel fans die weten wat er is, maar ik volg nou eenmaal geen fan accounts.
Als ik iets wil weten over de jongens, vraag ik het ze gewoon zelf, of ik lees het ergens op internet.
“Er staat ook niks op Twitter.” zucht ik, half tegen Faye, half in mezelf.
“Misschien zegt hij het straks wel? Misschien is hij bang dat er veel fans op afkomen als hij het op Twitter zet? De fans komen er zo achter waar hij is, dus dan is het onmogelijk voor hem om nog ergens te komen.” zegt Faye slim.
“Dames daar achterin, mag het wat zachter?! Anders mogen jullie allebei een gele kaart gaan halen.” zegt Jonàs, onze Frans lerares.
We zuchten precies tegelijk, maar we zeggen niks meer. Als ik nog een gele kaart krijg, moet ik een week lang nablijven, en daar heb ik echt geen zin in.
Ik schrijf snel een briefje naar Faye.
Zullen we straks naar de directeur gaan? We mogen gym vast wel een keertje missen.
Faye bekijkt het briefje even, en schrijft dan iets terug.
Ze geeft het briefje weer terug aan mij.
Is goed x
Hopelijk mag het van hem, anders is deze moeite voor niks. Ik wil Harry zó graag eerder en langer zien, en Faye precies het zelfde bij Liam, dat denk ik tenminste.

Ik was gisteravond pas om 22.00 thuis, en toen was ik zo moe dat ik meteen ben gaan slapen.. Ik moet voor mijn moeheid ook soms naar de dokter, maar ze zijn er nog niet achter wat het nou is... Als er in de avond dus geen stukje komt ligt het daar aan.. Maar in de ochtend komt er wel een stukje (: Ik ga vanmiddag heel veel schrijven, want ik heb veel geactiveerd en niet geschreven, dus mijn voorraadje gaat er zo aan.. No worry's, er komt iedere dag gewoon een stukje (: Bij 10 kudo's zal ik vanmiddag ook een stukje activeren! xx