012 - P.O.V Tonnie
Ik vind dit echt zo'n schattig hoofdstuk en vooral het plaatje !!
haha xTonnie
En we zijn weer in Amsterdam. De stad waar heel ons leven veranderde. De beste stad die er bestaat. Vanaf deze week hou ik echt van Amsterdam nadat alles wat is gebeurt bij de signing. We lopen door alle winkelstraatjes en kijken in een paar winkels maar ik heb toch geen geld meer voor deze maand dus ik koop niks. Ik realiseer me dat Anne een beetje achter ons aan slentert en ik kom naast haar lopen. 'Gaat het nog?' 'Jaa het gaat. Ik ben best moe. Zullen we nu naar Harry's huis gaan en daarna snel naar huis?' 'Ja is goed. Ik ben ook best wel moe aan het worden.' En we lopen achter Harry aan die ons begeleidt naar zijn huis. 'Hier is het dan.' Ik blijf even staan. Ohmijngod wat is dat mooi en groot! Mijn droomhuis gewoon. Ik kijk naast me en zie Anne met grote ogen naar het huis kijken. Ik tik d'r aan. 'Kom! Ik ben benieuwd hoe het er van binnen uit ziet.' En we lopen naar binnen. 'Nou dit is dus de woonkamer.' Hij wijst naar de kamer naast ons. Er staat een grote hoek bank in de hoek van de grote kamer. Ervoor aan de muur hangt een grote flat-screen tv. Er staan nog een paar stoelen en opeens zie ik iemand zitten. 'Louis!' Hij kijkt op en kijkt ons verward aan. 'Dit zijn Tonnie en Anne. Ik weet niet of je ze nog kent van de signing in Amsterdam.' 'Ooh ja jullie waren die twee die 'verdwaald' waren.' 'Ja dat klopt. Ik ben Tonnie.' Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Anne loopt achter me aan en geeft hem ook een knuffel. 'Anne.' 'Hoi Tonnie&Anne. Goed om te zien dat alles toch nog goed met jullie gaat na dat gebeure bij de signing.' We moeten allemaal lachen en ik ga naast Harry zitten op de bank en Anne naast Louis. Er staan wat flesjes cola op het tafeltje naast de bank en Harry geeft er één aan mij en aan Anne. We kletsen wat met z'n allen over alles en nog wat. 'Zal ik je de bovenverdieping laten zien?' vraagt Harry aan mij. 'Misschien wilt Anne ook wel mee?' 'Nee ik zou niet durven haar gesprek met Louis te verstoren.' Hij knipoogt naar me en trekt me mee de trap op. Hij laat alle kamers zien. Zelfs Louis' kamer ook al is het niet heel interessant om te zien wat voor rommel hij allemaal in z'n kamer heeft liggen. En als laatste.. zijn slaapkamer. Ik kijk wat rond terwijl iets aan het opzoeken is. Opeens haalt hij z'n gitaar tevoorschijn. 'Ik wil wat voor je spelen,' zegt 'ie met een glimlach. Hij gaat op z'n bed naast me zitten. Hij zet z'n gitaar op z'n schoot en begint een intro. Hij doet zijn ogen dicht alsof hij in z'n eigen wereldje is en begint te zingen.
"Your eyes, your eyes, make the stars look like they're not shining.
Your hair, your hair, falls perfectly without your trying.
You're so beautiful and I think of you everyday.
Yeah, I know, I know when I compliment you, you won't believe it.
And it's so, it's so sad to think that you don't see what I see.
But every time you ask me, do I look okay? I say..
When I see your face, there's not a thing that I would change.
Cause you're amazing, just the way you are.
And when you smile, the whole world stops and stares for a while.
Cause you're amazing, just the way you are."
Hij stopt met spelen en ik kijk hem met traanogen aan. Dat hij dit voor mij gezongen heeft! Zoooooo lief en schattig! Dit kan echt niet waar zijn. Hij kijkt me aan en ik omhels hem. Zo blijven we voor een tijdje zitten. Het voelt zo veilig in zijn armen en met zijn warme lichaam tegen de mijne aan. Maar ik wil dit eigenlijk nog helemaal niet. Het gaat veel te snel. Harry laat me los en kijkt me aan. 'Ik hou van je Tonnie.' Ik kijk verschrikt. Zo veel gedachten razen door me hoofd. Hij houdt van me. Of zegt hij dat alleen maar om te slijmen.. Hou ik wel van hem? Het gaat wel een beetje te snel. Zal ik dat tegen hem zeggen? Straks wilt hij me niet meer omdat ik zeur dat het te snel gaat. Wat moet ik doen?! 'Tonnie gaat het wel?' Harry kijkt me bezorgd aan. 'Eh ja, het gaat.. I-Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het is echt super lief dat je dat voor me hebt gezongen! Echt waar, alleen gaat dit te snel voor me. Ik ben nog niet toe aan een relatie. Ik vind je hartstikke leuk hoor! Niet dat je denkt dat ik je niet leuk vindt. Ik vind je heel leuk en lief en grappig. Maar dit gaat me te snel..' Harry kijkt voor zich uit. Wat gaat 'ie zeggen?! Hopelijk vat hij het goed op..
Er zijn nog geen reacties.