010 - P.O.V Tonnie

'Is er wat met mij?' De jongen die al een tijdje naast ons tafeltje stond in de rij van de kassa draait zich om. 'H-Harry?' Ik kijk hem verward aan. 'W-Wat doe jij nou hier?' 'Nou,' hij twijfelt eventjes maar zegt het dan toch, ' na wat er gebeurt was ongeveer 2 weken geleden, moest ik je opzoeken en zeggen hoe leuk ik je vindt.' Hij bloost en ik zie Anne in mn ooghoek langzaam van d'r stoel afrollen en wegsluipen. Hij stapt uit de rij en gaat naast me zitten. Er is een grote doorlopende bank tegen de muur aangemaakt en wij zitten er nu op. Ik kijk hem aan in zijn mooie groene ogen en hij komt dichter tegen me aan zitten. 'Ik ken je nog niet zo lang Tonnie, maar al vanaf de eerste keer dat ik je zag, ben ik voor je gevallen.' Hij houdt mijn hand vast en drukt heel zacht een zoen op m'n handpalm. 'Awh, dat is zo lief Harry! Ik weet echt niet wat ik moet zeggen.' We kijken elkaar aan en zijn eventjes stil. 'Ik vind jou ook heel leuk! Echt waar.' Oké dat kwam er heel stom en ongeloofwaardig uit. Straks denk hij dat ik hem helemaal niet leuk vind! 'Kom je mee naar mijn huis?' vraagt hij opeens. 'Ik wil je daar wat laten zien.' 'Uhh oké? Ik weet niet wat ik daarvan moet verwachten maar ik ga wel mee. Maar Anne dan?' 'Anne kan ook gewoon mee. Niall is er als goed is ook.' En hij knipoogt naar me. Hij heeft het dus ook al door. Hij pakt m'n hand vast en we lopen samen naar Anne die een beetje gênant naar de menukaart aan het staren was. 'Is het goed als we even langs Harry's huis gaan voordat we gaan shoppen?' Ik kijk Anne met puppy ogen aan. Ik weet dat ze daar niet tegen kan en het werkt altijd! 'Okeee heel eventjes dan! Maar we moeten nog wel shoppen want ik heb veel nieuwe dingen nodig.' Ik geef d'r een knuffel en Harry begeleidt ons naar het perron waar we heen moeten. Ik ben best benieuwd wat Harry me wilt laten zien eigenlijk.