008 - P.O.V Tonnie

De 4 jongens beginnen hun nieuwe single Live While We're Young te zingen. Het klopt niet.. Het liedje is gewoon niet compleet zonder de stem van Niall. Waarom is hij er niet? Zou het iets met Anne te maken hebben? Ik ga maar eens binnen kijken in het kamertje waar ze nog allemaal waren toen ik weg ging. Misschien is er helemaal niks aan de hand!
Ik loop heel stilletjes het gebouw weer in en gelijk naar het kamertje, maar het is leeg. Wat moet ik nou doen? Deze dag loopt toch wel iets anders dan ik had verwacht..
Opeens zie ik Niall lopen. 'NIALL! Wat doe jij hier?! Wat is er aan de hand?! Wat gebeurt er?!' 'Sssst! Niet zo hard! Je moet even meekomen.' Niall pakt m'n arm en sleurt me mee naar buiten via de achteringang. Eenmaal buiten wijst hij naar een politiebusje en zegt dat Anne daarin zit. 'We moeten er snel achteraan voordat we hem uit het oog verliezen.' 'Wow wat, waarom? Wat heeft Anne ge..' 'Kom nou maar gewoon mee! Ik leg het onderweg wel uit.' En hij sleurt me mee naar Louis' auto. Hij houdt de deur voor me open, what a gentleman, en stapt zelf in en scheurt weg. Onderweg legt hij alles uit. Over dat Anne gevallen was in het kamertje (ook al was ik daar gewoon bij) en dat Anne mee moest met de politie omdat ze heeft ingebroken in privé gebied en dingen heeft vernield. Eigenlijk is het gewoon allemaal mijn schuld.. Als ik nooit met dat stomme plan was gekomen, was dit nooit gebeurd. Maar daar kan ik nu niks meer aan doen. 'We zijn bijna bij het politiebureau.' 'Oké.' Ik hoop dat Anne niet in de gevangenis hoeft of zo. We komen aan bij het politiebureau en we zien het busje waar Anne in zat al staan. We lopen snel naar binnen en vragen aan de vrouw achter de balie waar we heen moeten. Ze wijst me de weg en daar worden we tegen gehouden door een politieagent. 'Jullie moeten even op de gang wachten.' Ik ga op een bankje zitten en Niall komt naast me zitten. We kletsen wat en dan opeens wordt de deur open gedaan. 'Je hebt bezoek!' Ik denk dat dat het teken is dat we binnen mogen komen. We staan op en Niall laat me als eerst de kamer binnenkomen. Anne zit op een stoel aan een tafel met d'r rug naar ons toe. Ik ga naast haar staan en Niall achter me. Ze kijkt me aan en er verschijnt een glimlach op d'r gezicht. Ze staat op en geeft mij en Niall een knuffel. 'Sorry dat ik mee ben gekomen, ik kon je niet alleen laten. Straks zat je hier zonder enige mensen die je kent.' zegt Niall zacht. Anne lacht en kijkt hem in z'n ogen en zo staan ze daar een paar seconden. Ik zal het maar even onderbreken, het wordt een beetje gênant nu.. 'Ik zag hem lopen en vroeg waar jij was en hij sleurde me mee in de auto van Louis.’ Er komt opeens een man binnen en zegt dat Niall en ik weg moeten. Beetje raar maar we doen maar gewoon wat hij zegt en gaan weer op het bankje op de gang zitten. Een tijdje later worden we weer terug geroepen. Anne vraagt of ze geld van ons mag lenen zodat ze de schade kan betalen. Niall betaalt en hij loopt met Anne naar buiten. Ik ga nog even snel naar het toilet. Als ik buiten kom zie ik dat Niall al vertrokken is en Anne staat met een big smile op me te wachten. 'HIJ GAF ME EEN KUS OP M'N WANG! OMG HIJ IS ZO LIEF!' 'No way! OhMyGod ik ben zo blij voor je!!' 'Dit is echt de beste dag uit mijn leven!' 'Zullen we terug naar de signing gaan of gewoon naar huis?' vraag ik maar voor de zekerheid. 'Hmm we kunnen beter naar huis gaan, ik ben best moe en we hebben sowieso de jongens al ontmoet.' Lachend lopen we terug naar het treinstation. Dit was echt een geweldige en geslaagde dag!