Four || Christmas Love || Twilight Love

Rose Isabella Down

Ik had het ijskoud; het leek alsof duizende messen door heel mijn lichaam staken. Om het nog erger te maken, het was aan het sneeuwen, waardoor ik onder een hoopje sneeuw lag. Hoogstwaarschijnlijk waren mijn lippen paars; mijn gezicht lijkbleek en zag ik eruit als een zombie. Ik kon alleen hopen dat iemand mij redde, wat hoogstwaarschijnlijk onmogelijk was. Mijn zicht werd steeds erger; het belabberde er vlogen zwarte stippen/strepen eigenwijs voor mijn ogen langs die steeds groter werden. Op een gegeven moment sloot ik mijn ogen ook, terwijl ik in dezelfde verkrampte houding bleef liggen. Mijn ademhaling werd steeds langzamer, terwijl ik wanhopig probeerde mijn ademhaling normaal te laten gaan. Er vloog één ijskoude traan over mijn wang heen, die gelijk bevroor, voordat ik uit mijn lichaam gezogen werd.

Ik zag mijn eigen lichaam, daar op de ijskoude grond liggen. Ik wou terug naar mijn lichaam! Ik wist dat ik nu definitief dood was; mijn ademhaling was gestopt en ik hoorde mijn eigen hart niet meer.