December 13, part 2.

December 13, part 2 | Charlotte Emelie Jenner
Stenterend liepen Harry en ik door de drukke, besneeuwde, versierde en prachtig verlichte straten van Londen vol met toeristen die speciaal naar Londen kwamen omdat het kersttijd was en het dan altijd prachtig was. Niet dat het niet prachtig was in de zomer, lente of herfst. "Oeh, je moet je haren stylen vanavond! Dat lijkt me serieus echt heel leuk." Beweerde Harry. "Toevallig ook al enig idee wat voor jurk ik moet kopen." Vroeg ik de jongen. Hij hief zijn schouders op. "Nog niet.." Mompelde hij toen hij door had dat hij enorm gay klonk. Winkel voor winkel gingen we in waarna we al bijna de hele straat hadden gehad. Het werd later en later en inmiddels was het al bijna tijd om te gaan avond eten. Maar in geen een winkel was hét perfecte jurkje verkrijgbaar. "Oke, laatste winkel.. Als ze hier niks hebben dan geef ik het op Char. I'm sorry." Mompelde Harry. Met opgegeven hoop liepen we de winkel binnen. Harry's oog viel op een zwart jurkje met glitters. De bovenkant was simpel en met om de taille een strakkere rand waarna de jurk aan de onderkant een beetje uitliep. "Deze word hem!" Harry mijn maat jurkje in mijn handen en duwde me richting de pashokjes waarna hij me er haast in duwde. De vrouw achter de kassa keek ons vreemd aan. Vast denken dat we iets anders gingen doen dan dat ik 'gewoon' het jurkje ging passen. Maar helaas, zoveel geluk had ik niet. Harry trok het gordijn dicht en langzaam kleedde ik me uit en trok het jurkje aan. Twijfelend stond ik voor de spiegel, niet wetend of het jurkje me wel stond. De jurk was werkelijk prachtig, echt waar. Maar of dat hij ook prachtig bij mij stond? Nee, waarschijnlijk niet. Harry trok het gordijn zonder aankondiging weer los en bekeek me kritisch van top tot teen. "Zoals ik al eerder zij, dit word hem!" Besloot hij. Verwonderd keek ik hem aan. "Hij staat je prachtig Char, ik meen het." Harry keek me recht in mijn ogen aan, als teken dat hij het meende. "Niet zo onzeker Charlotte, je bent prachtig. En dat meen ik." "Ik weet het niet.." Mompelde ik verlegen. Harry pakte mijn handen vast en keek me weer strak in mijn ogen aan. "Je. Bent. Prachtig. Stop met jezelf zo onder te doen voor anderen, je bent perfect zoals je bent. Je bent mijn beste vriendin, nooit zou ik tegen je durven liegen. Dus alsjeblieft geloof me als ik je vertel dat ik je prachtig vind." Met een waterige glimlach keek ik hem aan. Hij was te lief voor me, veel te lief. Dit verdiende ik helemaal niet. En hij verdiende een beste vriendin die niet zo zeurde en onzeker was over zichzelf. "Char, hoe graag ik ook wil dat je die jurk aanhoud.. Je zult hem nu echt moeten uittrekken zodat ik hem kan afrekenen want ik denk niet dat de verkoopster het leuk zou vinden als jij zo de winkel uit loopt en ik denk ook dat jij kou gaat vatten zo, aangezien het sneeuwt buiten." Lachend gaf ik mijn beste vriend een duw. "Loser. Jij denkt te veel." Mompelde ik terwijl ik het gordijn van de paskamer weer sloot en het jurkje uittrok. Harry griste het jurkje snel uit het pashokje om ermee naar de kassa te lopen en hem te betalen. Iets waar ik hem nog wel over zou aanspreken. Mijn ouders hadden geld genoeg om mijn spullen te betalen, en ook al was ik zijn beste vriendin het bleef voelen alsof ik gebruik van hem maakte voor zijn geld. Ik voelde me gewoon niet op mijn gemak als hij voor me betaalde. Zoals de meeste meisjes. Guess it's a girl thing. Snel trok ik mijn normale en vooral warme kleren weer aan waarna ik de paskamer uit liep en Harry vrolijk met de verkoopster stond te praten. Kon hij het dan echt niet laten om met de verkoopsters te flirten als ik er bij was? Want eerlijk, dit deed wel pijn. Harry kwam met een enorme glimlach op zijn gezicht en het tasje met de jurk er in naar me toe waarna we de winkel uit liepen. "Dus.. Let me guess. Ze heeft je haar nummer gegeven?" Vroeg ik hem nonchalant. Verward keek Harry me aan. "Eigenlijk vertelde ze me hoeveel geluk jij had met zo'n mooi figuur en dat het jurkje je vast prachtig zou staan. Plus ze vertelde me dat ik geluk had met zo'n mooi vriendinnetje als jij en dat ik er trost op moest zijn en moeite moest doen om jou te houden. Aangezien er vast genoeg jongens waren die jou ook wilden." Zij Harry zonder schaamte. "Je vriendinnetje?" Vroeg ik hem verward. "Weet zo'n vrouw veel.." Mompelde hij. "Laten we Mc Donalds halen, ik heb honger." Instemmend knikte ik, van al die complimentjes kreeg je honger.