Chapter 01
Het was weer zo'n dag, dat alles mis ging, dat alles wat ik wilde doen niet kon,
Mijn moeder, ze wilde dat ik dingen voor haar deed in de stad,
Dat ik werk zocht, dat ik mijn school afmaakte, dat ik alles weer recht trok,
Maar sinds de dood van mijn vader, was alles anders geworden,
Ik kon niet normaal meer denken, ik kon niet meer normaal met andere omgaan,
Ik zucht even waarna ik de helm opzet om het spel op te starten,
Het beste spel tot nu toe, Life of Death,
De helm zorgde er voor dat mijn hele lichaam stil zou liggen en dat al mijn zenuwen en spieren zouden werken,
Maar dan alleen in het spel, zodat ik werkelijk alles kon doen wat ik wilde,
Elke beweging, elke stap, elk woord, de helm zorgde daar voor,
Ik glimlach even waarna ik het spel opstart,
Het startscherm komt omhoog waarna ik in een grootte stad terecht kom,
Het begin stuk, het laad scherm zoals ze het ook wel noemen,
Ik loop rustig wat door de stad heen waarna ik verschillende nieuwe gebouwen ontdek,
De nieuwe updates waren blijkbaar binnen,
Als het spel geladen is word ik meteen in mijn personage veranderd,
Ik glimlach even als ik mijn Cyborg lichaam weer zie,
Het spel, het was geweldig, Cyborg versus Humans,
En uitspelen ging niet zo makkelijk, niemand kon werkelijk dood,
En als je dood ging, respawnde je gewoon na een uur weer in de hoofd basis,
Ik kijk even rond waarna ik begin te sprinten,
Alles was nog zoals het was, maar ik merkte op de map dat er nieuwe stukken land bij waren gekomen,
Maar dat was voor nu niet belangrijk, ik wilde mijn "vrienden" zien, in ieder geval die ik heb op het spel,
We hadden afgesproken om een grot te onderzoeken die we laatst gevonden hadden op menselijk terrein,
Als ik bij de grot aankom glimlach ik even naar ze, ze waren er allemaal al, en ik was hun leider,
Ik kijk ze even een voor een aan 'Het is tijd, we gaan is kijken wat er in deze grot is' zeg ik waarna ik naar binnen stap,
Het was pikken donker in de grot, maar als Cyborg heb je het voordeel dat je NightVision kan activeren,
Maar voor de mensen die er nog te laag voor waren konden altijd nog een lamp kopen en op hun lichaam laten zetten,
Ik activeer mijn NightVision waarna ik rond kijk, de grot was gigantisch,
Ik loop rustig door terwijl mijn hand op het zwaard blijft hangen die om mijn middel hangt,
Het was het enige wapen wat ik werkelijk gebruikte, mijn snelheid was ook een van de hoogste onder de Cyborgs.
Als we bij een stuk komen in de grot die meerdere gangen heeft splitsen we op,
Ieder wist wat ze moesten doen en het belangrijkst was contact met elkaar houden,
Als ik aan het einde van mijn gang ben kom ik in een belichte open ruimte,
Ik zet mijn NightVision uit en kijk rustig rond, het was rustig en vredig, maar ik vertrouwde het niet....
Mijn moeder, ze wilde dat ik dingen voor haar deed in de stad,
Dat ik werk zocht, dat ik mijn school afmaakte, dat ik alles weer recht trok,
Maar sinds de dood van mijn vader, was alles anders geworden,
Ik kon niet normaal meer denken, ik kon niet meer normaal met andere omgaan,
Ik zucht even waarna ik de helm opzet om het spel op te starten,
Het beste spel tot nu toe, Life of Death,
De helm zorgde er voor dat mijn hele lichaam stil zou liggen en dat al mijn zenuwen en spieren zouden werken,
Maar dan alleen in het spel, zodat ik werkelijk alles kon doen wat ik wilde,
Elke beweging, elke stap, elk woord, de helm zorgde daar voor,
Ik glimlach even waarna ik het spel opstart,
Het startscherm komt omhoog waarna ik in een grootte stad terecht kom,
Het begin stuk, het laad scherm zoals ze het ook wel noemen,
Ik loop rustig wat door de stad heen waarna ik verschillende nieuwe gebouwen ontdek,
De nieuwe updates waren blijkbaar binnen,
Als het spel geladen is word ik meteen in mijn personage veranderd,
Ik glimlach even als ik mijn Cyborg lichaam weer zie,
Het spel, het was geweldig, Cyborg versus Humans,
En uitspelen ging niet zo makkelijk, niemand kon werkelijk dood,
En als je dood ging, respawnde je gewoon na een uur weer in de hoofd basis,
Ik kijk even rond waarna ik begin te sprinten,
Alles was nog zoals het was, maar ik merkte op de map dat er nieuwe stukken land bij waren gekomen,
Maar dat was voor nu niet belangrijk, ik wilde mijn "vrienden" zien, in ieder geval die ik heb op het spel,
We hadden afgesproken om een grot te onderzoeken die we laatst gevonden hadden op menselijk terrein,
Als ik bij de grot aankom glimlach ik even naar ze, ze waren er allemaal al, en ik was hun leider,
Ik kijk ze even een voor een aan 'Het is tijd, we gaan is kijken wat er in deze grot is' zeg ik waarna ik naar binnen stap,
Het was pikken donker in de grot, maar als Cyborg heb je het voordeel dat je NightVision kan activeren,
Maar voor de mensen die er nog te laag voor waren konden altijd nog een lamp kopen en op hun lichaam laten zetten,
Ik activeer mijn NightVision waarna ik rond kijk, de grot was gigantisch,
Ik loop rustig door terwijl mijn hand op het zwaard blijft hangen die om mijn middel hangt,
Het was het enige wapen wat ik werkelijk gebruikte, mijn snelheid was ook een van de hoogste onder de Cyborgs.
Als we bij een stuk komen in de grot die meerdere gangen heeft splitsen we op,
Ieder wist wat ze moesten doen en het belangrijkst was contact met elkaar houden,
Als ik aan het einde van mijn gang ben kom ik in een belichte open ruimte,
Ik zet mijn NightVision uit en kijk rustig rond, het was rustig en vredig, maar ik vertrouwde het niet....
Reageer (2)
stoer!
1 decennium geledennice!! klinkt al goed, ik neem een abo
1 decennium geledenen ik ben blij dat je weer schrijft (banana)