Good time christmas (15 december)

Onzeker keek ik naar mijn spiegelbeeld, de rode strapless jurk viel net over mijn voeten zodat ik er dadelijk niet op zou stappen en vallen. Mijn haar was opgestoken en mijn make up was een smokey eye met een nude lipgloss. Het was het idee geweest van Melody geweest om kaartjes te kopen voor het Christmas ball. Ik was het er niet echt mee eens maar Melody had zo haar manieren om mensen te overtuigen. ‘Vergeet je niet je masker op te zetten?’ schreeuwt Melody vanuit haar badkamer. Oh ja het was een gemaskerd bal en Melody had mijn masker uitgezocht. ‘Wow, Jenna! Je ziet er prachtig uit!’ Ik keek naar Melody die met een open mond naar mij keek. Verlegen keek ik naar mijn rode jurk. ‘Dank je wel, jij ziet er ook echt prachtig uit.’ Zeg ik tegen haar. ‘Dank je wel Laten we gaan! Ik heb gehoord dat Chris Evans komt!’ roept ze vrolijk. Ze trekt me haar appartement uit en als we uit haar appartementencomplex lopen trekt ze me de eerste taxi in die ze ziet. Ze geeft de taxichauffeur het adres en daarna praat ze vrolijk over het bal. Zenuwachtig frunnikte ik aan mijn nagels. Ik was nooit echt blij als ik in een ruimte vol met vreemde mensen was. Dan werd ik altijd zenuwachtig en dan gebeurde er altijd ongelukken. ‘Jenny?’ vroeg Melody terwijl ze met haar hand voor mijn gezicht zwaaide. ‘oh sorry ik was met mijn gedachtes even ergens anders.’ Zeg ik een beetje verward. Ze rolde met haar ogen en zei dat we er waren. We stapten uit nadat Melody de chauffeur had betaalt. We liepen naar binnen waar Melody onze uitnodigingen aan de man bij de deur stond gaf. Hij keek ons een voor een aan en liet ons toen binnen. Melody pakte mijn pols vast en trok me mee naar de bar. ‘Één tequila sunrise en wat wil jij Jenny?’ vroeg Melody aan mij. ‘Euh doe maar hetzelfde.’ Zeg ik maar omdat ik niet echt op een drankje kan komen wat ik nu zou willen. De barman knikt en loopt dan weg om ze klaar te maken. ‘En heb jij al iets lekkers gezien? Ik had niet verwacht dat er zoveel lekkers zou rond lopen maar hé hoe meer er is, hoe meer keuze we hebben toch?’ vraagt Melody aan me. Hoofdschuddend en lachend kijk ik haar aan. Jongens, het enige waar je Melody vierentwintig uur per dag wakker voor kan maken. ‘Ja hoor Mell. Kijk lekker rond misschien zie je nog wel iemand bekend!’ zeg ik sarcastisch tegen haar. Ze rolt met haar ogen maar kijkt dan weer rond. De barman komt terug met onze drankjes en zet ze voor ons neer. Ik draai me weer om naar de bar en neem een slokje van mijn drankje. ‘Mell je drinken is er.’ Zeg ik tegen haar. ‘Jen volgens mij zie ik captain america.’ Zegt ze fluisterend. ‘Vraag zijn geheim.’ Zeg ik simpel tegen haar. Ze kijkt me niet begrijpend aan. ‘Hij komt uit de jaren veertig, vraag aan hem wat het geheim is dat hij er nog steeds zo jong uitziet.’ Zeg ik lachend tegen haar. ‘Weet je jij bent zo grappig! Die flauwe humor van jou is zo gewoon zo grappig! Het is gewoon zo grappig dat het te pijn doet om te lachen.’ Zegt ze op haar meest sarcastische toon. ‘Weet je ik heb het gevoel dat je sarcastisch bent.’ Zeg ik nep schokkend. ‘Hebben de dames het naar hun zin?’ wordt er ineens gevraagd. Ik kijk om en zie daar Chris Evans staan. Het verbaasd me nog dat hij Dames zei want hij heeft alleen maar oog voor Melody. Ik voelde me als het vijfde wiel aan een wagen. Melody en Chris begonnen met elkaar te praten en ik zat er maar wat bij. Ineens stond er Tom Hiddleston achter Chris. Hij had donker haar wat krulde. Zijn blauwe ogen keken naar Chris maar toen hij mij zag viel zijn mond een beetje open. Hij bleef me maar aankijken en ik voelde me wat ongemakkelijk onder zijn blik. ‘Oh…uh…Hi’ zegt hij een beetje stotterend. Het was ongelofelijk schattig en ik kon een kleine grinnik niet onderdrukken. Hij kijkt naar beneden en word een beetje rood. Hij was schattig. ‘Hi’ zeg ik zacht tegen hem terwijl ik ook kreeg een rode blos op mijn wangen waardoor hij een grote glimlach op zijn gezicht kreeg. ‘Zou je misschien willen dansen?’ vroeg hij aan mij. Ik knikte en stond op. Ik wou het nog tegen Melody zeggen maar die zat niet meer naast me. Verward keek ik om me heen maar ik zag haar al snel. Ze was aan het dansen met Chris, met een grote glimlach op haar gezicht. Ik richtte me weer op Tom en liep met hem mee naar de dansvloer. Ik sloeg mijn handen rond zijn nek en hij legde zijn handen op mijn heupen. We danste de hele avond tot er aan gekondigd werd dat dit het laatste nummer. Ze zette een slow nummer op en samen met Tom danste ik op de maat. ‘Krijg ik nog te weten wie er achter het masker zit?’ vroeg Tom aan mij. Ik stapte achteruit en schudde mijn hoofd. Als hij wist dat ik, ik was hoefde hij me niet meer. Niet dat ik hem kende, helemaal niet maar ik ben maar gewoon Jenna en hij is Tom Hiddleston. ‘Nee, ik…eh…ik moet gaan.’ Zeg ik snel voor ik ervandoor ren. Ik hoor hem nog roepen maar negeer het. Hij zou toch alleen maar teleurgesteld worden.


Een week was voorbij gegaan en het was een hel. Ik was blijkbaar mijn armband- die ik van mijn moeder had gekregen vlak voor ze overleed aan kanker- verloren, Tom had hem gevonden en had een beloning beloofd aan de persoon die wist van wie deze armband was. Ik moest mijn armband terug krijgen maar dat kon niet want dan zou ik mezelf bekend moeten maken. En om alles compleet te maken bleef Melody ook maar aan mijn hoofd zeuren over Chris Evans. Ze hadden een paar keer afgesproken en Melody begon hem echt leuk te vinden. Waar ze ook over bleef zeuren was het feit dat ik nog niet naar Tom was geweest. Chris had het een keer aan haar gevraagd en toen had ze me gedekt maar ze wou niet nog een keer doen dus als hij het weer zou vragen zou ze de waarheid vertellen. Wat heb ik toch een beste vriendin. Het was vandaag kerstavond en ik zou hem thuis door brengen samen met een heerlijk afhaal menu van de Italiaan en Sherlock afleveringen. Ik zat halverwege de aflevering toen de bel ging. In mijn grijze trainingsbroek en grijze trui stond ik op van de bank en deed de voordeur open. Ik had verwacht dat het Melody was maar het was Tom. Hoe wist hij waar ik woonde? En wie ik ben? Hij tilde zijn hand op en ik zag daar mijn bedelarmband in liggen. ‘Waarom rende je weg?’ vroeg hij alleen maar toen ik de armband van hem aan pakte en hem bij mezelf omdeed. ‘Omdat ik niet goed genoeg voor je bent. Ik ben saai, ik zit liever thuis dan dat ik uitga en ik…ik ben gewoon niet goed genoeg voor jou.’ Zeg ik tegen hem. ‘Mag ik voor mezelf bepalen of jij goed genoeg bent voor mij? En ik vind het heerlijk om thuis op de bank te zitten met een leuke serie of film of misschien met een goed boek. Geef me alsjeblieft de kans?’ vroeg hij smekend aan me. Twijfelend keek ik hem aan, ik had hem niet echt een eerlijke kans gegeven en meteen mijn oordeel klaar. Ik stapte achteruit en hield de deur verder voor hem open. Hij liep naar binnen en hing zijn jas op. Hij draaide zich naar me om en keek me diep in de ogen aan. ‘Jenna, je bent perfect voor mij.’ Zegt hij voor hij zijn lippen zacht op die van mij drukt. Een warm gevoel verspreidde zich door mijn aderen en in mijn buik vlogen vlinders wild rond. Hij trok zich terug en keek me twijfelend aan. Ik gooide mijn twijfels overboord en kuste hem. Ik voelde hem tijdens de zoen glimlachen. Langzaam gingen we uit elkaar en ik keek hem in de ogen aan. Hij had ervoor gezorgd dat ik mezelf voor hem blootstelde. ‘Kom ik zat net wat te eten en de beste britse serie ooit te kijken, Sherlock!’ zeg ik tegen hem terwijl we naar de woonkamer lopen. Tom gaat op de bank zitten en ik ga naast hem zitten. Hij slaat zijn arm om me heen en ik nestel me tegen hem aan terwijl ik weer op play drukte. Hij drukte een kus op mijn kruin en keek toen weer verder. Dit was de beste kerst die na mijn moeders dood had gekregen.

The end.