Try To Catch My Lovebug. 56

‘Heel veel plezier. Je verdient het. Maar, geen stomme dingen doen met die Nick, hé?! Pas op jezelf,’zegt Luke.
‘Waar zie je me vooraan? Hij is mijn beste vriend, meer niet. Het wordt geweldig. Het komt allemaal goed. Jij ook geen gevaarlijke dingen doen,’zeg je.
Luke glimlacht. ‘Nee. Nou, doei.’ Hij geeft je een sappige zoen.
Je giechelt. ‘Doei, tot later.’ Je geeft hem weer een zoen en laat zijn hand los.
Je stapt op je fiets en zwaait nog even naar hem.
Je moet hem nu loslaten. Voor een week. Een week stelt niets voor. Er gebeurd niets. Hij zegt dat er niemand anders is. En hij heeft je verzekerd dat hij dat niet zou doen. En dat telefoontje was vast van zijn coach of zo’n iemand.
Je kunt hem vertrouwen. Hij vertrouwd jou ook met Nick.

Je staat naast een huppelende Mira. Haar moeder heeft jullie op het station afgezet. Nu moeten jullie afscheid nemen en snel naar het goede perron.
‘Doei mam. Ik beloof dat ik bel als we er zijn,’zegt ze ongeduldig en zenuwachtig.
‘Voorzichtig zijn meisjes. Jij ook, June.’
Je knikt braaf. ‘Komt goed. Dag, mevrouw.’ Je steekt je arm door die van Mira en sleurt haar mee. Jullie hobbelen naar het goede perron. Jullie zware koffers meezeulend.
‘Goed, dit is hem,’zeg je.
‘Let’s go,’giechelt Mira. Jullie halen diep adem en stappen in.

*NickPov
Je speelt Hello Beautiful. En je hebt het liedje nog nooit meer begrepen en zo gevoeld als nu. Je ziet June’s stralende gezicht voor je.
Je weet dat wat je voelt alles verandert. Het heeft alles al verandert. Je gevoelens zijn niet meer hetzelfde als ze waren.
Je wilt meer dan vrienden zijn. Maar daarmee zet je je vriendschap op het spel. En vooral omdat zij met Luke heeft.
Je zucht diep. Bij alles wat je nu met haar doet den je eraan hoe dicht bij je bij haar bent. Hoe ze ruikt of hoe ze praat. Je weet alles van haar.
Je vertrouwd haar alles toe. Maar dit kun je niet bij haar kwijt. Je kan niet zeggen wat je voor haar voelt. Het zal alles gecompliceerder maken.
Misschien waait het wel weer over als zij straks weg is geweest met Luke. Misschien leer je wel iemand anders kennen..
‘But I’ll never be satisfied, If I couldn't see those eyes,’zing je weemoedig.

Na nog twee liedjes roept Kevin van beneden dat jullie naar het station moeten. ‘Ze zijn over een klein kwartiertje,’roept hij.
‘Ik kom al!’ Snel zet je je gitaar weg. Fatsoeneert je haar en gaat naar beneden.
Joe zit achter het stuurt. Hij popelt ook om de meiden weer te zien. En Kevin natuurlijk ook.
Jullie ouders kijken de auto na. In afwachting van wat jullie mee terug nemen.
Het is gelukkig niet ver naar het station. Zo incognito mogelijk lopen jullie rond, op zoek naar het goede perron. De trein komt er net aan.
Jullie glimlachen naar elkaar. ‘Ik ben benieuwd wat ze ervan gaan vinden,’zegt Kevin.
Je glimlacht. ‘Ze vinden het vast allemaal geweldig.’
‘Hun kennende,’lacht Joe.
De trein komt met veel lawaai tot stilstand. Een luid ‘pssh’ en de deuren gaan open. vanuit allerlei hoeken komen mensen aangestroomd. Jullie worden bijna omver gespoeld.
‘Waar zijn ze?’vraagt Kevin verward.
‘Hiiiiiii!’horen jullie opeens. Twee gillende meisjes rennen op jullie af.
Je krijgt direct een brede glimlach op je gezicht. Je rent op June af. Ze springt je in je armen.
‘Oh god, Nick,’verzucht ze zachtjes als ze je stevig knuffelt.
Je snuift de geur van haar haar op. Het ruikt naar San Diego en de zon. Haar wang strijkt even langs die van jou als ze haar grip op jou verslapt.
‘Ik heb je nog nooit eerder zo gemist,’zegt ze eerlijk. Ze kijkt je lief aan.
Je glimlacht. ‘Ik jou ook niet. Maar we zijn wel eens langer zonder elkaar geweest.’
June haalt haar schouders op. Het maakt je aan het lachen. ‘Ik weet het niet, maar ik ben super blij dat ik weer bij je ben,’lacht ze.
Je geeft haar nog een knuffel en dan begroet ze de anderen. Je krijgt van Mira een knuffel. ‘Take us to your place,’zegt ze met een grappig accent.