Try To Catch My Lovebug. 55

Je zit op je kamer. Natuurlijk moet je huiswerk ook nog gedaan worden. Maar je telefoon is je redding.
‘Met June.’
‘Hoi, Kevin hier.’
‘Oh hé, Kev,’glimlach je. ‘Wat een verrassing.’
‘I know. Ik hoef je niet te vragen hoe het met je is, denk ik. Gefeliciteerd.’
‘Dank je, dank je. En inderdaad, ik voel me geweldig. En jij?’
‘Prima, prima. Nick vertelde super enthousiast over jouw telefoontje. We zijn het je allemaal super hard gegund.’
‘Dank je. Maar, waarom bel je?’
‘Nou, je moet me helpen. Ik heb namelijk morgen een date.’
‘Echt? Wat super! Met wie?’
‘Joe waarschuwde al dat je waarschijnlijk zo zou reageren,’lacht Kevin. ‘Ze heet Danielle Deleasa..’
Kevin weet heel wat over haar te vertellen. Hij legt uit dat ze elkaar al heel lang kennen maar dat dit hun eerste date is en dat hij alles precies goed wil doen.
Je grinnikt. Hij klinkt zo schattig als hij zo over haar praat.

*NickPov
Je denkt aan June. Aan haar gezicht, aan haar lach, aan haar woorden. Je denkt aan jullie geweldige dagen samen. Met haar is de wereld vol gekte. Met haar ben je honderd procent jezelf. Dan doe je gek en kun je jezelf zijn zonder je te hoeven schamen.
Na je laatste bezoek bij haar. Na haar zo te hebben gezien met Luke, mis je haar verschrikkelijk.
De vorige keren was het minder erg. Toen liet je haar achter en wist je dat het goed kwam. Maar nu heb je het gevoel dat je haar mist bij alles wat je doet. Dat je haar nodig hebt.
Je zucht. Je weet niet wat het is en waar het weg komt. Ze is gewoon je beste vriendin.
Maar hoe meer je er over nadenkt. Hoe meer je haar weer wilt zien. En zoveel te langer lijkt de komende week.

*JunePov
Je houdt Luke’s hand stevig vast. Jullie zitten zwijgend naast elkaar. Morgen ga je weg. Dan zie je hem een week niet. Je hebt het gevoel dat het verschrikkelijk lang is. Terwijl je Nick soms nog langer moet missen.
‘Mijn vader is gisteren weer vertrokken,’zeg je dan.
‘Oh,’zegt Luke.
‘Hij moest natuurlijk weer aan het werk. Hij heeft zijn leven en werk daar en kon niet nog langer bij ons blijven. Maar hij beloofde ons om snel weer terug te komen. Dan wilde hij jou ook ontmoeten. Mijn moeder was namelijk over jou begonnen,’lach je. ‘En hij wilde Nick ontmoeten. Hij vond het heel erg bijzonder dat een popster met mij bevriend was. Mijn moeder was heel stil toen hij vertrok. Ze mist hem nu al. Het is echt super schattig om ze samen te zien, al moet ik er nog wel aan wennen,’vertel je vrolijk.
‘Ja, oh, ja,’zegt Luke alleen maar.
Je zucht. Je gelooft niet dat hij echt mee krijgt wat jij zegt. ‘Waar zit je met je gedachten?’
‘Eh, oh, gewoon. Ik verwacht straks een telefoontje van-’ Hij denkt na en corrigeert zichzelf snel. ‘Van iemand.’ Hij glimlacht zwakjes.
‘Oh, oké.’ Op dat moment gaat Luke’s mobiel net.
‘Sorry, ik..’ Hij neemt op. ‘Hoi, ja, rustig maar. Ik zal je alles uitleggen.’ Hij loopt weg, richting het huis. Jij blijft alleen achter op de tuinstoel.

Na een kwartier is Luke nog steeds niet terug. Je loopt naar het huis, richting de wc. Als je langs de woonkamer komt, hoor je Luke praten.
‘Nee, ik beloof je dat het goed komt. Dat was onze deal. Ik leg het vast, ik sleep dat contract binnen en jij krijgt het geld..’
Je fronst. Je hebt geen flauw idee waarover het gaat, maar het klinkt niet goed. Je huivert en loopt snel door. Je wilt geen luistervink zijn. Geen vriendin die haar vriendje niet vertrouwd. Het is eindelijk weer goed tussen jullie. Maar toch heb je een raar gevoel bij het telefoontje.