Try To Catch My Lovebug. 54

‘Nick! Nick, je raadt nooit wat er is gebeurd!’gil je bijna door de telefoon.
‘Ho, ho, rustig. Wat is er?’
‘Nou, ik kwam dus net terug van mevrouw Bloomcard. Toen dus de deurbel ging. Ik deed open, en er stond een onbekende man. Mijn moeder kwam eraan en reageerde super verbaasd. Ze bleek hem dus te kennen. Dus hij kwam bij ons zitten. Ze waren eerst wat aan het ruzie maken. Toen schreeuwde ik dus dat ze het mij allemaal eens moesten uitleggen. Ik kon gewoon duidelijk zien, toen ze elkaar aankeken, dat de vonken er vanaf sprongen. Echt waar. En toen sprak mijn moeder de legendarische woorden dat die man dus mijn vader is!’
‘Echt?!”vraagt Nick vol ongeloof.
‘Dat zei ik dus ook. Ik lachte eerst. Keek ze aan, maar ze keken te serieus om een grapje te maken en toen begon ik dus te huilen.’
‘Logisch, maar.. Wat doet hij hier?’
‘Wacht. Ik ben nog niet klaar,’bestraf je Nick. Even giechel je en vertelt dan verder. ‘Hij zei wel duizend keer sorry. Hij vertelde dat zijn collega mijn foto had gezien in de krant, en erover vertelde. Toen hij mijn naam had gehoord wist hij direct dat ik het was. Hij had nog een paar dagen getwijfeld, maar nu kwam hij me dus opzoeken. En mijn moeder ook. Toen keek hij mijn moeder dus aan en zei dat hij niet wist waarom zij hem toen verlaten had. Waarom dat zij hem weg had gestuurd. Dus ik was helemaal overstuur, omdat dus bleek dat zij hem weg had gestuurd. Ik dacht altijd dat mijn vader ons had verlaten, maar zij heeft hem zelf weggestuurd. Dus mijn moeder begon harder te praten. Wat ze altijd doet als ze van iets beschuldigd wordt. Ze zei dat hij dat zelf wilde. Nou, toen was hij verbaasd en zei dat hij altijd van haar gehouden had en haar nooit wilde verlaten. Maar omdat zij zo aandrong, dacht hij dat ze zo gelukkig zou zijn. Mijn moeder begon te snikken en zei dat mijn vaders moeder, mijn oma dus, had gezegd dat hij gek van haar werd en voor zijn carrière vreesde. John, zo heet mijn vader, zei dat hij dat nooit tegen zijn moeder had gezegd. Dat zijn carrière hier misschien niet zo was als hij gehoopt had, maar dat het goed genoeg was voor ons gezinnetje, die we toen nog waren. Mijn moeder zei dat Carol, mijn oma, dat dus tegen haar had gezegd. Dat zij het uit moest maken en alles.’ Je zwijgt om op adem te komen.
‘Wow,’fluistert Nick zachtjes.
‘Ja, het is een heel verhaal. Ik hoop dat je het kunt volgen. Ik kon het zelf ook amper. Maar, het gaat dus nog verder. John zei dus dat hij al jaren geen contact meer had met Carol omdat die alleen maar achter zijn geld aan zat en alles. Dus, ze hadden direct door dat Carol hun opgestookt had. Hun gezin verstoord. Hij was weggegaan omdat mijn moeder het vroeg. Hij had in Carols ogen een beter leven gekregen. Maar John zei dat zijn gedachten altijd bij ons waren. En mijn moeder snikte dat zij ook altijd nog van hem had gehouden. Nu snap ik waarom dat ze nooit uitging met andere mannen. Ze hoopte nog op hem. Maar nu hoeft ze niet meer te wachten, gelukkig. Maar ik was dus helemaal aan het huilen. Gewoon van geluk enzo. En toen kreeg ik dus een knuffel van hun alle twee en zij twee vielen elkaar ook in de armen. En nu zitten zij beneden bij te kletsen. Ik móést naar boven om jou even te bellen.’
‘Wauw. Dit is echt geweldig. Ik kan me niet voorstellen hoe jij je nu voelt. Ik denk dat je je op dit moment het gelukkigst van iedereen voelt, of niet?’vraagt Nick lief.
Je knikt. ‘Ja, echt wel. Alleen de gedachte dat mijn vader beneden zit. Dat hij ons niet verlaten heeft. Dat hij nog van ons houdt. Dat mijn ouders waarschijnlijk weer terug bij elkaar komen. Alles is natuurlijk nog heel erg klein. Ze moeten elkaar opnieuw leren kennen. Ik ook. Ik ken hem niet eens. Hij was iets van zestien jaar niet in mijn leven. Maar nu ben ik super gelukkig, vrolijk en hyper,’lach je.
‘Ik merk het. Ik vind het echt super voor je. Ik had niets beters voor je kunnen wensen. Ik hoop echt dat het nog goed zit tussen je ouders. En dat alles goed komt en alles. Wauw. Ik vind het echt super voor je!’ Nick klinkt net zo verrast als jou.
Je lacht. ‘Ik ook. Ik sta nog te trillen op mijn benen. Al mijn gebeden zijn verhoord. Nou, bijna alle,’grap je.
‘June, wil jij koken?’roept je moeder van beneden.
‘Oh, sorry. Mijn moeder wil dat ik ga koken. Liefde gaat door de maag,’lach je.
‘Ja, ik weet er alles van. Nou, super veel succes en plezier vanavond en alles. Doe hem de groeten van me. Ik vind het nu al een toffe man. Doei,’zegt Nick.
‘Dank je, zal ik doen. Hou van je.’
‘Ik ook van jou.’
Stralend ga je de trap af. Als je de keuken binnenkomt glimlach je als je Johns gezicht ziet. Je vader. ‘Zal ik mijn beroemde lasagne maken?’ stel je voor.
‘Ik hou van lasagne,’lacht John. ‘Kan ik helpen?’
Je glimlacht van oor tot oor. ‘Ja, hoor. Als jij de gehakt wilt voorbereiden.’