Negen staarten

We vliegen naar het mistige meer toe, ik heb een zwaar gevoel in mijn maag.
Telkens kijk ik om naar de gangen en het plein, naar de hemelpoort.
'Spoedig zullen de duizend jaar voorbij zijn' spookt het door mijn hoofd.
Ik doe mijn best om de gedachte kwijt te raken.
Ik vlieg moeizaam, en voel me loodzwaar.
''Gaat het?'' vraagt Eva.
Ik schrik op uit mijn gedachten.
''Ehm, ja hoor, het gaat wel''
Ik zucht en laat mijn kop hangen.
Eva zucht ook en kijkt weer vooruit, naar het meer.
We vliegen verder.

''Kijk dan, we zijn er bijna!'' roept Eva even later opgewonden.
Ik heb me eroverheen gezet en ben de gedachten alweer kwijt.
Vlak voordat we er zijn schiet er een verblindende lichtflits omhoog.
Dan houdt deze alweer op.
''Wat was dat?'' vraagt Eva.
''Maar 1 manier om erachter te komen'' zegt Anika.
''En dat is?'' vraag ik.
''De waanzinnige ontwetendheden der fantastische fantasieën!'' roept Anika uit.
Ik zucht, dat boek heeft ze nou altijd bij de hand...
We landen, maar Anika kan niks over een flits vanaf de grond vinden.
'Kijk achter je' zegt een stem in mijn hoofd.
Ik kijk, en zie een vos, mijn lievelingsdier!
Maar dit is niet zomaar een vos, dit is een vos met wel negen staarten!
''Wat staat er over een vos met negen staarten?'' vraag ik.
Anika bladert even en houdt dan haar vinger bij de bladzijde over een vos met negen staarten.
Ze schraapt haar keel en begint dan te lezen: ''deze prachtige vossen leven altijd exact 900 jaar.
Zodra ze sterven helpen ze boeren door een goede oogst te brengen.
Na de eerste beste boer die ze geholpen hebben, zoeken ze een nieuw lichaam op.
Door het aanraken van één van de staarten kun je een vloek oplopen.
Bij het aanraken van de hoofdstaart (de staart die het grootst is en de meeste glans heeft) loop je bijna altijd een dodelijke vloek op.
Als je goede vrienden met zo'n dier bent, kun je de staarten risicoloos aanraken.''