December 10, part 1.
Hello! Sorry dat hij zo laat is, ik moest tot half 5 naar school, toen naar de verjaardag van mijn oma en daarna moest ik snel eten en toen naar dansles. Maarhey, hij is best lang dus ik hoop dat dit het een beetje goed maakt? Morgen ga ik proberen echt veel, en vooruit te schrijven aangezien me dat niet lukte door mijn weekendje weg, waar ik me best aan irriteer. Normaal kwam ik thuis van school en kon ik snel een hoofdstukje activeren, maar nu moet ik er eerst nog eentje schrijven en dat loopt sowieso altijd uit en ugh.. Het is maandag vandaag mensen, dus klagen mag. Daar is het maandag voor. Vind ik. Oke, ik ga stoppen met zeuren. Enjoy! xoxo
December 10, part 1 | Charlotte Emelie Jenner
"Dus.. Dit is alles?" Vraagt Harry me. "Jep, ik denk het wel." "Denk je?!" Harry zuchtte en pakte de zoveelste grote doos vol met kerstspullen uit mijn rommelkamer op om die naar de woonkamer te brengen. Uitgeput liet hij zichzelf op de bank vallen. "Kom op supersterretje, slechte conditie?" Zei ik uitdagend tegen Harry, wetend dat hij hier niet tegen kon. "Nee jij bent lekker sportief wil je zeggen.." Mompelde Harry. Braaf hield ik mijn mond dicht, wetend dat ik er spijt van zou krijgen als ik iets zou zeggen. Hij wist dat hij gelijk had en dat ik nu niks meer te zeggen had. Maar het ergste van alles was dat hij er van genoot. Meestal was ik degene die altijd wel een tegenwoord had, maar als ik die niet had leek hij de gelukkigste persoon op de hele wereld. For sure. "Je hebt half niet door hoe schattig je ben in die kleren." Zei Harry zonder schaamte, doelend op mijn kerstmis pyjama broek en simpel wit hempje. "Pardon? Moet ik dit als een compliment opvatten?" Vroeg ik hem verontwaardigd. "Ja, dat moet je zeker." Harry trok me bij hem op schoot en drukte mijn rug dicht tegen zijn borstkast aan waarna hij zijn armen strak om mijn middel sloot. "Wat doe je?" Giechelde ik. "Jou knuffelen." "Dood knuffelen?" "Nee, ik wil je niet kwijt. Gewoon knuffelen." "Laat me dan maar los want ik stik zo nog.." Expres trok Harry me nóg dichter tegen hem aan en legde zijn armen nóg strakken om mijn middel terwijl hij zijn hoofd tegen mijn rug liet rusten. Wat maar goed was ook, aangezien mijn hoofd nu vast en zeker dezelfde kleur had als dat van een totmaat. Iets wat niet bepaald charmant was, om het zo maar even te verwoorden. Harry liet zijn handen via mijn middel naar mijn heupen gelijden, naar mijn bovenbenen en toen weer terug naar mijn heupen waarna hij me langzaam van hem af duwde. "Die kerstboom versierd zichzelf niet." Hij opende de doos waar met sierleijke letters 'kerstboomversiering' op stond, niet bepaalt het kortste om op een doos te schrijven. Hij haalde een hele snoer met lichtjes er uit en deed deze voorzichtig om de boom heen, aangezien ik toch niet bij het bovenste gedeelte van de kerstboom kwam met mijn enorm kleine lengte. Toen het lichtsnoer eindelijk zat haalde hij de verschillende soorten rode kerstballen uit de doos.Van glimmende tot matte tot vol met glitter gespoten kerstballen. Allemaal in mijn lievelingskleur, rood. Harry en ik begonnen de kerstballen een voor in in de boom te hangen, voor zover ik er bij kon dan. Toen we eindelijk klaarwaren bekeken we bewonderend naar de grote, mooi versierde kerstboom voor ons. We bleven doorgaan met versieren tot mijn appertement net een groot kerstmuseum was, maar ik hield er van. "Oh wacht, er mist nog iets in de kerstboom! De piek!" Ik pakte de grote, mooie, rode piek op en bedacht even hoe ik dat ding met mijn lengte op de boom zou kunnen krijgen. Harry had ondertussen al een idee uitgedacht. Hij plaatste zijn handen op mijn heupen en tilde me zo hoog mogelijk op waarna ik de diep vlug in de boom zette, hopend dat Harry me niet zou laten vallen. Hij zette me rustig weer neer en sloeg toen zijn armen om mijn middel. Glimlachend keek ik hem aan. "Ik beloofde je toch dat het de mooiste boom zou worden die je ooit had gezien.." "Overdrijven is ook een vak hé Harry." Grijnsde ik breed. "Nee het is gewoon de waarheid. Komt allemaal omdat ik hem heb versierd." "Harry pas op dat je ego niet te groot word voor mijn woonkamer, anders valt de kerstboom om." Breed greinzend gaf ik hem een knipoog en maakte me toen los uit zijn omhelzing. Harry leek even van zijn stuk gebracht te zijn maar herstelde zich toen weer. Zijn blik veranderde in eentje die me vertelde dat ik nu echt in de problemen zat en ik zette het op het rennen, voor zover dat uberhaupt mogelijk was in mijn niet al te grote appartement. "Pak me dan als je kan.." Daagde ik hem giechelend uit. Harry rende me snel achterna en helaas voor mij was zijn conditie toch beter dan ik dacht. Hij sloeg zijn armen -alweer, ja alweer- van achter om mijn middel een, draaide me om en tilde me toen op waarna hij een rondje met me draaide. "Ik heb je eindelijk en laat je vanaf nu nooit meer los."
"Dus.. Dit is alles?" Vraagt Harry me. "Jep, ik denk het wel." "Denk je?!" Harry zuchtte en pakte de zoveelste grote doos vol met kerstspullen uit mijn rommelkamer op om die naar de woonkamer te brengen. Uitgeput liet hij zichzelf op de bank vallen. "Kom op supersterretje, slechte conditie?" Zei ik uitdagend tegen Harry, wetend dat hij hier niet tegen kon. "Nee jij bent lekker sportief wil je zeggen.." Mompelde Harry. Braaf hield ik mijn mond dicht, wetend dat ik er spijt van zou krijgen als ik iets zou zeggen. Hij wist dat hij gelijk had en dat ik nu niks meer te zeggen had. Maar het ergste van alles was dat hij er van genoot. Meestal was ik degene die altijd wel een tegenwoord had, maar als ik die niet had leek hij de gelukkigste persoon op de hele wereld. For sure. "Je hebt half niet door hoe schattig je ben in die kleren." Zei Harry zonder schaamte, doelend op mijn kerstmis pyjama broek en simpel wit hempje. "Pardon? Moet ik dit als een compliment opvatten?" Vroeg ik hem verontwaardigd. "Ja, dat moet je zeker." Harry trok me bij hem op schoot en drukte mijn rug dicht tegen zijn borstkast aan waarna hij zijn armen strak om mijn middel sloot. "Wat doe je?" Giechelde ik. "Jou knuffelen." "Dood knuffelen?" "Nee, ik wil je niet kwijt. Gewoon knuffelen." "Laat me dan maar los want ik stik zo nog.." Expres trok Harry me nóg dichter tegen hem aan en legde zijn armen nóg strakken om mijn middel terwijl hij zijn hoofd tegen mijn rug liet rusten. Wat maar goed was ook, aangezien mijn hoofd nu vast en zeker dezelfde kleur had als dat van een totmaat. Iets wat niet bepaald charmant was, om het zo maar even te verwoorden. Harry liet zijn handen via mijn middel naar mijn heupen gelijden, naar mijn bovenbenen en toen weer terug naar mijn heupen waarna hij me langzaam van hem af duwde. "Die kerstboom versierd zichzelf niet." Hij opende de doos waar met sierleijke letters 'kerstboomversiering' op stond, niet bepaalt het kortste om op een doos te schrijven. Hij haalde een hele snoer met lichtjes er uit en deed deze voorzichtig om de boom heen, aangezien ik toch niet bij het bovenste gedeelte van de kerstboom kwam met mijn enorm kleine lengte. Toen het lichtsnoer eindelijk zat haalde hij de verschillende soorten rode kerstballen uit de doos.Van glimmende tot matte tot vol met glitter gespoten kerstballen. Allemaal in mijn lievelingskleur, rood. Harry en ik begonnen de kerstballen een voor in in de boom te hangen, voor zover ik er bij kon dan. Toen we eindelijk klaarwaren bekeken we bewonderend naar de grote, mooi versierde kerstboom voor ons. We bleven doorgaan met versieren tot mijn appertement net een groot kerstmuseum was, maar ik hield er van. "Oh wacht, er mist nog iets in de kerstboom! De piek!" Ik pakte de grote, mooie, rode piek op en bedacht even hoe ik dat ding met mijn lengte op de boom zou kunnen krijgen. Harry had ondertussen al een idee uitgedacht. Hij plaatste zijn handen op mijn heupen en tilde me zo hoog mogelijk op waarna ik de diep vlug in de boom zette, hopend dat Harry me niet zou laten vallen. Hij zette me rustig weer neer en sloeg toen zijn armen om mijn middel. Glimlachend keek ik hem aan. "Ik beloofde je toch dat het de mooiste boom zou worden die je ooit had gezien.." "Overdrijven is ook een vak hé Harry." Grijnsde ik breed. "Nee het is gewoon de waarheid. Komt allemaal omdat ik hem heb versierd." "Harry pas op dat je ego niet te groot word voor mijn woonkamer, anders valt de kerstboom om." Breed greinzend gaf ik hem een knipoog en maakte me toen los uit zijn omhelzing. Harry leek even van zijn stuk gebracht te zijn maar herstelde zich toen weer. Zijn blik veranderde in eentje die me vertelde dat ik nu echt in de problemen zat en ik zette het op het rennen, voor zover dat uberhaupt mogelijk was in mijn niet al te grote appartement. "Pak me dan als je kan.." Daagde ik hem giechelend uit. Harry rende me snel achterna en helaas voor mij was zijn conditie toch beter dan ik dacht. Hij sloeg zijn armen -alweer, ja alweer- van achter om mijn middel een, draaide me om en tilde me toen op waarna hij een rondje met me draaide. "Ik heb je eindelijk en laat je vanaf nu nooit meer los."
Reageer (5)
Ik was hetzelfde aan het denken als Nisssie. Lijkt mij wel moeilijk als hij haar steeds blijft vast houden.
1 decennium geledenGezellig. Heerlijk samen naar de wc, samen douchen, samen slapen. Wacht. Who the hell kan je je zo uitkleden? Dat wordt samen brainstormen
1 decennium geledenXxxSnelVerderXxx
super abo! (:
1 decennium geledenhehe letterlijk ;d
1 decennium geledenLove it!!
1 decennium geledenSnel verder!