Hoofdstuk 54

De laatste dagen voor het bal vlogen voorbij. Ik trainde veel, samen met Harry. Eigenlijk trainden we gewoon letterlijk, dagelijks. Zo kwam het ook dat elke avond, laat terug kwam en onder de modder. Het weer was namelijk niet fantastisch. Regen, regen en nog eens regen. Dat leek Olivier niet te stoppen. Mijn humeur werd er ook niet beter van. Elke avond kwam ik half twaalf terug en lag er nog een berg huiswerk te wachten. Ik kwam er ook bijna niet meer aan toe. Gelukkig maakte Hermelien ook een gedeelte van mij en Harry. Ze hielp ons en ook Ron liet ons veel overschrijven. De laatste dag voor het bal, zat ik als een soort geest in de les van Krinkel. Hij stotterde er vrolijk op los, terwijl ik moeite moest doen om niet in slaap te vallen. Ik had hierna nog geschiedenis van de toverkunst en daarna was ik gelukkig uit. Had ik nog een paar uur voor mijn huiswerk en als ik opschoot kon ik ook nog even bij slapen. Ik gaapte breed en Hermelien stootte me aan. Suf keek ik haar aan. ‘Wat?’ Fluisterde ik. ‘Krinkel let echt heel erg op je.’ Voorzichtig wierp ik een blik naar voren en inderdaad Krinkel hield me nauwlettend in de gaten. ‘Miss Perkamentus?’ Traag keek ik op. ‘Zou u de kietelspreuk eens willen voor doen?’ Ik knikte. ‘En op wie wilt u dat ik dat doe?’ ‘Op meneer Malfidus.’ Dat maakte mijn dag toch wel heel wat beter. Ik en Malfidus konden niet goed door een deur. Vandaar dat we elkaar vaak ontweken. Ik keek met een brede grijns naar Harry, Ron en Hermelien. Ze staken in duimen op. Ik stond op en Malfidus deed hetzelfde. ‘Dat lukt je toch niet,’ sneerde hij. ‘Je mag dat de dochter van het schoolhoofd zijn, dat maakt je nog niet een goede heks.’ Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik hem aan. ‘Als jij dat wilt geloven.’ Ik doe even alsof ik nadenk. Ik wrijf over mijn toverstok en zwaai er even mee. ‘Zie je wel ze kan het niet,’sneerd Malfidus. ‘Ze is zo..’ Ik laat hem zijn zin niet afmaken. ‘Titillando!’ Brul ik.
Malfidus knalt op de grond en begint te stuiptrekken van het lachen. ‘La.. Laaaa.. laat het stoppen,’ lacht Malfidus. ‘Hmm nee. Het ziet er wel leuk uit. Professor Krinkel heeft nog niet gezicht dat ik moest ophouden.’ Hij werpt me een vernietigende blik toe en begint dat weer als een gek te lachen. ‘J.. Juff.. juffrouw Perkamentus. W.. We hebben h.. Het wel gg.. gezien!’ Ik knikte en hief de spreuk weer op. ‘Zeker weten dat ik hem niet beheers Malfidus?’ Hij schudde zijn hoofd en ging met een rood hoofd weer zitten. Ik glimlachte breed en plofte weer naast Hermelien. ‘Nou dat was pas leuk!’ Ik gaf Harry, Ron en Hermelien een high-five. ‘J.. Jullie kk… kunnen gaan,’ stotterde Krinkel. Ik gooide mijn boeken in mijn rugzak en ging op weg naar geschiedenis van de toverkunst. Bij geschiedenis van de toverkunst zat ik naast Ron. Ik was weer moe en lag met mijn hoofd op tafel. ‘Lien mag ik straks jouw aantekeningen overnemen?’ Vroeg ik. Liefjes keek ik haar aan. ‘Goed dan,’ zuchtte Hermelien. ‘Dankje dankje dankje,’ zei ik en ik omhelsde haar van achter. ‘Ik mag de jouwe wel over nemen hé?’ Fluisterden Harry en Ron. ‘Tuurlijk,’ fluisterde ik terug. Ze glimlachten breed en ik draaide me om naar Ron. ‘Galgje doen?’ ‘Zeker.’ Geschiedenis van de toverkunst ging helaas erg langzaam. Uiteindelijk sprak Kist, de verlossende woorden en ging ik er vandoor. Buiten het lokaal wachtte ik op, Harry, Ron en Hermelien. We gingen naar de leerlingenkamer, waar ik snel mijn huiswerk maakte. Ik sleurde Harry mee naar het avondeten, om ons daarna weer naar de leerlingenkamer te haastten. We trokken vlug onze zwerkbal gewaden aan en gingen met onze bezem over onze schouder naar de zwerkbaltraining. De zwerkbaltraining ging goed, ondanks dat ik bijna van mijn bezem viel. Na de zwerkbaltraining sleepte ik mezelf terug naar de leerlingenkamer. Wenste Harry welterusten en viel zowat de trap op. Kleedde me om en dook in bed. Die ochtend douchte ik en sleepte me de dag door. Die avond zou het bal zijn. Ik zou eindelijk mijn jurk zien, maar verder wist ik niet wat ik met mijn haar moest doen. Ik besloot het aan Katja te vragen. Ze zat bij ons in het zwerkbalteam en zou met George gaan. Ze wilde me vast wel helpen. Na het avondeten stootte ik Katja, daarom ook aan. ‘Katje zou je me willen helpen? Fred heeft me gevraagd om mee met heb te gaan naar het bal, maar ja je snapt hem denk ik wel of niet?’ ‘Natuurlijk wil ik je helpen!’ Riep ze enthousiast uit. Ik zuchtte opgelucht. ‘Pak je jurk, we hebben nog veel werk te doen.’ Ik liet me door haar mee trekken, zwaaide naar Harry, Ron en Hermelien en volgde haar door het kasteel heen.




Daaaah jullie krijgen nog steeds de jurk niet te zien
I have fun noww