005.

'Wake up sleepyhead.' Ik deed mijn ogen rustig open en zag Alex voor mijn bed staan. 'Goodmorning.' antwoordde ik met een glimlach. 'Get dressed and I'll see you downstairs okay?' 'Yeah, sure! Uh, Alex could I take a shower too here?' vroeg ik twijfelend. 'Yeah sure, make yourself at home.' Ik sloeg het deken van mij af en legde het dekbed goed. Alex deed de deur dicht en ik haalde wat kleding uit mijn koffer. Een roze short met een wit blousje. Dat zal wel goed zijn voor vandaag. Ik pakte nog snel mijn vans en liep richting de badkamer. Ik nam een snelle douche en deed de kleding aan. Snel bond ik een knot op mijn hoofd wat er best degelijk uit zag en deed wat mascara op. Ik liep naar beneden en rook een heerlijke geur. 'Goodmorning!' Elena begroette mij vrolijk terwijl ze pancakes aan het bakken was. Yes, de echte amerikaanse pancakes! Die zijn zoveel lekkerder dan gewone nederlandse pannekoeken. 'Goodmorning Elena.' zei ik vrolijk. Alex keek mij even aan en vertelde dat we met zijn auto naar Los Angeles zouden rijden. De rit zou ongeveer een half uur duren en dan zouden we die vrouw moeten gaan zoeken voor de volgende brief. We aten de pancakes en Alex ging zijn koffer verder inpakken. Na een uur stonden we in de oprit en nam Alex afscheid van Elena en Cathy die net werd afgezet door een vriendin. 'Bye big brother, take care of him okay?' zei Cathy tegen mij. 'I will.' lachde ik. Het afscheid duurde even en toen stapten we Alex zijn auto in. 'Let's go!' zei ik enthousiast. We reden weg en ik zag Cathy en Elena steeds kleiner worden. 'To hollywood it is!' zei Alex blij. Hij zette zijn zonnebril op en ik keek hem even aan. 'What?' vroeg hij was verward. 'Nothing.' ik lachde wat en legde toen mijn benen op het dashboard. De zon scheen fel en het was warm in de auto. Ik draaide het raam open en stak mijn hoofd uit het raam. Alex zette de radio aan en Party in the USA van Miley Cyrus begon te spelen. Ik begon mee te zingen en genoot van het moment. 'I hopped off the plane at LAX with a dream and my cardigan. Welcome to the land of fame, excess, whoa am I gotta fit in?' Alex keek me eerst wat gek aan maar begon daarna ook mee te zingen. Ik vond het gek hoe toepasselijk het liedje wel niet was. Het leek bijna alsof het zo bestemd was. Ik glimlachde en pakte de polaroid camera uit mijn tas. 'Smile!' zei ik blij. Alex keek op en trok een gekke bek. Klik. De foto kwam uit de camera rollen. Ik wapperde het en de foto werd zichtbaar. Ik moest lachen om Alex zijn gekke bek en liet de foto zien. Hij moest ook lachen en keek mij even aan waarna hij daarna zijn ogen weer focuste op de weg. 'Do you believe in faith?' vroeg ik toen. 'No, not really.' antwoordde hij kort. 'Why not?' vroeg ik geinteresseerd. 'Because, everything happens for a reason. Thinks happen because of our decision.' legde hij uit. 'Hmm.. Sounds logic.' zei ik knikkend. We begonnen een gesprek over de Beatles en dat ze zulke mooie muziek hadden. Ik sloot mijn iPod aan en Let it be begon te spelen. We luisterden in stilte, genietend van het moment. We reden nu een parkeerplaats op en Alex zij dat we nu in Hollywood waren. 'Now let's go to some tour guide or something to ask were Paul McCartneys star is.' zei ik vastberaden.