002 - P.O.V Tonnie

Opeens slaat Anne me heel hard. 'Auuuu! Wat is er mis met jou?!' Waarom moet ze me nou altijd zo hard slaan of knijpen als ze hem helemaal stresst?! Ach het zal vast wel een gewoonte zijn van d'r. Ik zie dat de halve trein naar ons kijkt, blijkbaar heb ik iets te hard gegild. Moet ze me maar niet slaan. Opeens komt Anne dichterbij me en fluistert in mn oor 'Kijk eens naar die jongens daar,' en ik kijk om me heen of ik ze zie. Oh my god zie ik dat nou goed?! M'n mond valt open van perfectie en ik kijk Anne met grote ogen aan. 'Nee..! Oh mijn God!' Dit kan niet waar zijn! Louis Tomlinson?! DÉ Louis Tomlinson van DÉ beste band in de geschiedenis van de beste bands?! Ik zit vast te dromen.. De beste droom ever!! 'Tonnie, Tonnie kijk normaal! TONNIE!' Ik schrik uit m'n gedachten op en kijk naar Anne die aan m'n arm staat te sjorren. 'Wat?!' zeg ik geïrriteerd. 'Waarom zit je zo stom in jezelf te lachen? Je doet echt raar.' 'Ja logisch hè, Louis zit daar!' zeg ik iets te hard. 'Sssst niet zo hard! Je weet wat ze denken over gekke, gillende fans. Kijk normaal en doe alsof ze normale gasten zijn.' Hoe kan Anne dat nou van me verwachten?! Wij zitten in de trein naar een One Direction signing en zitten we ook nog in de trein met Louis! Hij zit zo onopvallend mogelijk te praten met de jongen naast hem die we eerder spraken op het perron. Wow wacht.. Zou hij een vriend zijn van Louis? En ik heb zo stom gereageerd toen hij wat vroeg? Ik ben echt stom! Daar gaat mijn kans om een goed gesprek met ze te hebben.. Ik zucht en ga onderuit zitten en naar buiten kijken. Door de muziek dut ik een beetje weg en lig ik na 10 minuten al te slapen.
* 'Oh Niall wat ben je toch romantisch! Dat had je echt niet hoeven doen!' Niall komt aanlopen met een bos rode rozen. Ik kijk om me heen en zie overal lichtjes hangen op het balkon en in het midden staat een tafel voor twee. Niall begeleidt me naar de tafel en houdt de stoel voor me om te gaan zitten. 'Alstublieft schoonheid.' Ik bloos en ga zitten. We kletsen en eten wat en daarna gaan we naar de rand van het balkon. We kijken naar de mooie lichten van London die we in de verte zien. Niall kijkt me aan en zegt: 'Je bent het mooiste wat me ooit is overkomen in mijn leven. Jij bent mijn leven. Ik hou van je.' Hij kijkt me nog steeds aan met zijn mooie blauwe ogen en komt steeds dichterbij met z'n mond. * Opeens schrik ik wakker. 'Ik weet het! Die jongen is Niall Horan!' Anne kijkt me aan met grote ogen en kijkt naar Niall en weer naar mij. 'OMG ja! Dat wij dat niet eens doorhadden! Dit is echt dom.' Ik kijk lachend naar de twee jongens die nog steeds op dezelfde plek zitten en bijna slapen. Wat zijn ze toch schattig...