Plus que ma propre vie. 19
Toen ik begon met dit verhaal had ik met mezelf afgesproken om elke dag minimaal één stukje te plaatsen.
Dat is dus nu al fout gegaan.
Ik heb gister van 8 tot 6 gewerkt en had daarna sinterklaasavond.
Vandaag ook weer van 8 tot 6 gewerkt en ben daarna met vrienden uit eten geweest.
Hier dus nog een stukje.
En ik BELOOF dat ik het morgen goed maak.
Ik schrik op uit mijn slaap door het geluid van mijn telefoon. De bekende beltoon vult de hele kamer. Nog half slapend probeer ik mijn telefoon te vinden. Net op het moment dat ik hem heb gevonden en op wil nemen, is het melodietje alweer afgelopen. ‘1 gemiste oproep’ komt er in het scherm te staan. Ik klik erop om te kijken wie er zonet gebeld heeft. Edward. Edward? Zal hij bellen om af te zeggen? Ik kijk naar de wekker die op mijn nachtkastje staat. 13:05. Shit! Edward zou me om 1 uur ophalen. Hoe kon ik me nou verslapen. Snel spring ik uit bed en begin kleren uit te zoeken. Ondertussen pak ik mijn mobiel en stuur een smsje naar Edward. ‘Sorry, geef me 5 minuten!’ Terwijl ik mijn kleren aantrek loop ik haastig richting de badkamer. Daar poets ik snel mijn tanden, was mijn gezicht en borstel mijn haren door. Na nog een beetje mascara op te hebben gedaan, haast ik me weer terug naar mijn kamer. Daar zoek ik snel mijn spullen bij elkaar. Oh, wat heb ik een hekel aan dat gehaast. 13:11. Oké, het zou wel goed zijn. Ik kijk nog snel een keer in de spiegel en ren de trap af. ‘Doei Charlie, ben weg!’ roep ik nog snel voordat ik de voordeur achter me dicht trek. Daar staat Edward buiten tegen zijn auto geleund. Hij heeft een grijns op zijn gezicht als ik zijn kant op loop.
‘Hallo schone slaapster, ik had ook later weer terug kunnen komen hoor’ lacht Edward en doet de deur van zijn auto voor me open. ‘Ben nu al wakker’ lach ik en ga in de auto zitten. Edward doet de deur dicht en loopt om de auto heen waarna ook hij in de auto stapt. ‘Dus.. wat gaan we doen?’ vraag ik en kijk hem nieuwsgierig aan. ‘We gaan naar mijn huis!’ antwoord hij meteen. Ik knik. Edward start de auto en gaat richting zijn huis.
‘Waar is iedereen?’ vraag ik als we het huis binnen komen. ‘Ik vroeg je toch om wat met zijn tweeën te doen? Ik weet dat dit niet echt door kan gaan als een afspraakje, maar het is zondag en echt veel is er niet te doen. Dus toen dacht ik dat we dan maar hier een filmpje moesten kijken en heb ik iedereen weggejaagd!’ zegt Edward trots. Mijn hoofd blijft hangen bij het woord afspraakje. Ik knik om te laten zien dat ik wel heb gehoord wat hij zonet heeft gezegd. Hij grijnst om het moeilijke gezicht die ik trek.
‘Dus, welke film gaan we kijken?’
Reageer (2)
maakt niet uit hoor!
1 decennium geledenik kijk uit naar nieuw hoofdstuk morgen
Dat maakt niet uit, hoor!! Xx
1 decennium geleden