December 9, part 1.

December 9, part 1 | Charlotte Emelie Jenner
"Get up your lazy ass, we're gonna buy a christmastree!" Harry springt vrolijk op van de bank en kijkt me breed grijnzend aan. We waren love actually aan het kijken, zijn favoriete film. Stiekem haatte ik die film. Niet dat ik het geen leuke film vond, maar inmiddels had ik hem al zo vaak gezien dat ik hem haast kon dromen. En na spelen kon ik inmiddels ook nog wel. Niet dat mijn acteer kunsten goed waren, in tegendeel zelfs. Die waren vreselijk slecht. Maar dat even ter zeide. Ik had Harry dus maar zijn zin gegeven omdat hij gister zo'n lieve woorden tegen me had uitgesproken. En nu onderbrak hij de film zelf? Loser. Vreemd keek ik hem aan. "Ja wat? Ooit moet dat ding toch hier in huis komen? Het komt heus niet aangevlogen hoor.." Mompelde hij. 'Ik bedoelde het niet vervelend.. Maar oke, laat me even omkleden en dan kunnen we gaan." Harry knikte goedkeurend waarna ik snel naar mijn slaapkamer ging en mijn joggingbroek uittrok. Waarschijnlijk zou de paparazzi ons wel fotograferen en op alle voorpagina's van de bladen staan in een blauwe met een geel bedrukt Hollister logo was niet bepaalt charmant. Om het maar even zo te zeggen. Ik trok snel een simpele spijkerbroek aan, mijn bailey button uggs en een dik vest van Harry, die hier nog lag en nog helemaal naar hem rook. Niemand zou het zien onder mijn jas, gelukkig. Mijn haren liet ik gewoon los hangen en mijn make up zat vast nog wel goed. Ik liep weer naar de woonkamer waar Harry geinteresseerd film keek. Ik ging breedgrijnzend voor de tv staan wat een dodelijke blik van Harry opleverde. "Get up your lazy ass, we're gonna buy a christmastree!" Harry zuchtte geïrriteerd maar stond toen toch op. Ik drukte de tv uit waarna we snel onze jassen aantrokken en ik mijn sjaal omdeed waarna ik snel mijn mobiel en sleutels in mijn Louis Vuitton tas stopte en Harry volgde naar zijn Range Rover. Zijn veel te dure auto naar mijn mening. Hij reed bijna nooit in dat ding, alleen om zijn dates op te halen en weer thuis te brengen. En misschien was dat wel de reden dat ik deze auto haatte. Omdat hij mij nooit mee op date had genomen. Altijd andere, beroemde en veel knappere meisjes. Maar toch was een een van de belangrijkste personen in zijn leven, had hij me gister duidelijk gemaakt. Eigenlijk mocht ik dus helemaal niet klagen. Maar toch, verliefd zijn op je beste vriend sucks. En hoe. Harry opende de deur van de passagiers kant als een echte gentlemen en liet me instappen. Of hij het deed voor de fans of voor de paparazzi of gewoon om de genlteman uit te hangen, zoals hij wel vaker deed. Hij flirtte wel met me. Vaak genoeg. Maar hij meende het niet. En ik weet dat jaloersheid een slechte eigenschap is, but I just can't help it. "Char, we zijn er.." Ik schrok op uit mijn gedachten. Ik was zo ver weg geweest dat ik niet eens door had gehad dat Harry was ingestapt, aangereden en dat we waren aangekomen bij de bouwmarkt. Harry stapte snel uit en opende de deur voor me waarna ik de auto uit stapte en hij de deur achter me dicht deed en toen de auto op slot maakte. Hij plaatste zijn hand op mijn onderrug en trok me mee naar binnen. Gelukkig was het erg rustig in de bouwmarkt want stiekem had ik helemaal geen zin in de fans. Voor nu. Begrijp me niet verkeerd, ze maakte Harry blij, ze steunden hem. Ze steunden One Direction. Dus ze maakte mij blij. En ik durfde amper te zeggen dat ik mijn oude leven miste. En als ik het zou zeggen zou ik liegen. Want elke dag werd beter en beter. Maar soms, heel soms had ik er gewoon even geen zin in. In al dat gedoe. "Char, waar zit je met dat knappe hoofdje van je?" Ik schrok -alweer- op uit mijn gedachten door Harry. "Ik ben gewoon een beetje moe, dat is all- Vind je mij knap?" Vragend keek ik mijn beste vriend aan. Had hij dat nou serieus gezegd? Altijd vertelde hij me hoeveel hij om me gaf, hoe belangrijk ik was. Maar nooit had hij me verteld dat hij me knap vond. "Natuurlijk vind ik je knap. Je bent knapper dan alle vriendinnetjes die ik ooit heb gehad. Had je dat nog niet door dan?" Mompelde hij zonder schaamte terwijl hij geinteresseerd naar de verschillende kerstbomen voor hem keek, alsof hij een echte deskundige was. Een echte kerstboom kenner. Verwilderd schudde ik mijn hoofd. "Nee?" "Serieus Char, je bent echt blind dat je zelf niet ziet hoe mooi je bent. Als je langs me loopt voel ik de ogen van andere jongens gewoon op je branden. Ik zie je hun aandacht trekken zonder dat je er ook maar enkele moeite voor doet. En altijd ben ik trots dat ik je mijn beste vriendin mag noemen. Dat je langs mij loopt, in plaats van langs hun." "Oh.." Mompelde ik, niet wetend wat ik hier op moest antwoorden. Ik drukte snel een kus op zijn wang en deed toen of ik de kerstbomen geintresseerd bekeek. Dit zou morgen op de voorpagina's staan en ik zou -alweer- bestempeld worden als Harry's vriendin. Niet dat ik het erg vond. In tegendeel. "Wat vind je van deze kerstboom?" Vroeg ik toen maar, doelend op de echte, grote en volle kerstboom die voor me stond en grote was dan mij. Niet dat dat moeilijk was, aangezien is best klein was. "Lijkt me goed. Heb je thuis nog kerstballen?" Vroeg Harry me. "Wat denk je zelf?" Grijnsde ik naar hem. Harry tilde de kerstboom op en sleepte hem mee naar de kassa waar de de boom afrekenden. "Morgen gaan we hem samen versieren en dan word het de aller mooiste kerstboom die je ooit hebt gezien. Ik beloof het je" Beloofde Harry me. Waarna hij de kerstboom weer optilde en met zijn andere hand mijn hand vast pakte. Morgen ging ik zo hard bestempeld worden als zijn vriendinnetje, maar erg vond ik die gedachten zeker niet. Het was zelfs onbeschrijfelijk hoeveel ik van het idee hield. Onbeschrijfelijk veel.