002
Ik had mijn rug tegen de muur gezet en enkele seconden later kwam hij tegen over me staan en leunde zijn rug tegen de muur die tegenover me stond. 'Waarom ben je hier?' Hij wist precies wat ik bedoel en haalt zijn schouders op. 'Waarom zou ik je dat vertellen?' Ik begin te lachen en neem een hijs van mijn sigaret. 'Omdat ik nieuwsgierig ben. Er staan honderden meiden en jij staat hier in een steegje je sigaret te roken, terwijl iedere directioner weet dat je rookt.' 'Je bent een fan?' Zijn stem klinkt geamuseerd en zijn glimlach vervaagd iets als ik mijn hoofd schud. 'Mijn zus.' Hij knikt begrijpelijk en zet zijn glimlach terug op. 'Dus je weet meer over ons dan je werkelijk wou weten?' Ik haal mijn schouders op en schud mijn hoofd. 'Jullie hebben goede muziek, maar jullie privé leven gaat me eerlijk gezegd niet veel aan. Dus ik verdiep me er niet in en luister er niet naar als me zus er iets over kwijt moet.' Ik neem nog een hijs en blaas het uit. 'Zou ik je handtekening mogen? Voor me zus?' Hij knikt en grijpt naar zijn broek. 'Ik heb geen papier bij me.' Ik sluit mijn ogen en grinnik. 'Maar ik wel.'
Reageer (2)
Omg ! ABO ! Snel verder !!!
1 decennium geledensuper leuk stukje.
1 decennium geledensnel verder..
xx