55.

Terwijl ik mijn ketel pakte en midden in het lokaal zette en ging zitten. ‘Welke afdelingen zijn het?’ ‘Gryffindor en Ravenclaw’ zei hij nors. Ik tikte met mijn wand op mijn linkerschouder, gelijk veranderde mijn kleren in het gewaad van Slytherin. ‘En Slytherin’ zei hij toen hij mijn gewaad zag. Niet veel later kwamen de eerste Ravenclawers en Gryffondors binnen, waaronder Fred en George gevolgd door hun beste vriend Lee Jordan. ‘Rose!’ riepen Fred en George in koor toen ze mij zagen zitten. ‘Wat doe jij hier?’ vroegen ze terwijl ieder aan een kant van mij ging zitten, Lee ging voor ons zitten en draaide zich om zodat hij het gesprek kon volgen. ‘Jullie les volgen en jullie 2 helpen’ ‘Hoezo ons helpen?’ ‘Wij zijn 2 sterren in Potions’ Lee kreeg een plotselinge hoestbui. ‘Ik hoorde anders heel wat anders van Percy en Professor Snape’ ‘Percy is gewoon jaloers’ ‘En Snape praat altijd slecht over andere afdelingen’ ‘Tuurlijk jongens, droom maar lekker verder’ we schrokken allemaal op toen de deur met een klap dicht ging. ‘Welkom bij deze les’ begon Snape. ‘Vandaag gaan we verder op pagina 134 vaan jullie boek en we hebben een speciale gast in ons midden’ en ik hij wees naar mij. ‘Ik hoop dat jullie nog wat leren van haar’ ‘Maar ze is een eerstejaars’ onderbrak een brutale Ravenclawer hem. ‘Heb je daar problemen mee?’ reageerde ik direct. ‘Of ben je gewoon jaloers?’ hij maakte een schamper geluid en zei ‘Waarom zou ik jaloers zijn op jou’ ‘Omdat ik mooier, knapper, rijker, beter en You Know Who voor een deel verslagen heb’ ‘Maar ik heb mijn biologische ouders nog’ toen knapte er iets van binnen. Ik wou op springen maar Fred en George hielden me tegen dus kneep ik zo hard als ik kon in het tafelblad en keek hem woest aan. Paar minuten later keek hij me vol ontzetting aan, ook de rest van de klas keek me zo aan. ‘Wat is er?’ vroegen Fred en George, want hun konden me niet aan kijken. Ik draaide me naar hen toe en ook zijn keken me vol ontzetting aan. ‘Wat is er?’ vroeg ik met beheerste stem. Niemand zei wat, ik keek naar Snape die net zo keek als de rest van de klas. Al snel kreeg hij weer zijn normale kille blik terug en zei ‘Uw ogen zijn wat veranderd’ hij toverde een spiegel te voorschijn en gaf hem aan mij. Voorzichtig keek ik in de spiegel en zag dat mijn ogen bloedrood waren geworden. Ik hoorde de brutale Ravenclawer grinniken. De verbazing verdween als sneeuw voor de zon, in plaats daarvan kwam de woede terug. Ik kneep in de spiegel maar gauw legde ik hem weg voordat ik hem aan scherven kneep. ’25 punten aftrek voor Ravenclaw en 2 weken elke dag nablijven voor meneer Solomon om 8 uur in dit lokaal’