1.3 You're a wizard

Ik stond op het treinstation en vroeg aan mijn ouders hoe ik naar perron 9 3/4 kon. 'Als je door die muur daar heen rent kom je er vanzelf,' zei mijn vader. Ik vond het wat vreemd maar nam toen een aanloop en rende op de muur af. Net voor ik er doorheen ging kneep ik mijn ogen dicht en leek mijn hard heel even stil te staan. Toen opeens stond ik op perron 9 3/4. Ik keek achterom en mijn ouders stapten net het perron op. Achter me hoorde ik een fluit van een trein, dat betekende dat ik moest instappen. Ik gaf mijn ouders nog snel een knuffel en stapte toen in de Hogwarts express. Binnen zocht ik naar een lege coupé maar die leken er niet meer te zijn dus ik stapte in een coupé met een jongen erin. 'Hoi, kan ik hierbij komen zitten?' vroeg ik.
'Tuurlijk, kom maar. Ik ben Albus,' zei de jongen die dus Albus heete
'Dankjewel, ik ben Rosemary, maar noem me maar gewoon Rose,' zei ik tegen Albus.
Net toen ik ging zitten kwam er een andere jongen binnen. 'Hoi, ik ben Scorpius. Alles zit vol, kan ik hier komen zitten?' vroeg hij een beetje kortaf. Ik keek Albus aan om te kijken of het goed was. Hij knikte, dus ik zei maar dat het goed was. 'Hebben jullie ook namen?' vroeg hij.
'Ja, ik ben Rosemary, noem me gewoon Rose en dit is Albus,' antwoordde ik maar, omdat Albus niks zei. Ik vroeg me af of hij hem ergens van kende maar besloot het later maar te vragen. 'Weten jullie al in welke afdeling jullie willen komen?' vroeg ik toen het stil bleef.
'Ik weet het niet zeker, mijn moeder en broer willen dat ik in Gryffindor kom, maar ik pas volgens mij beter bij Slytherin,' zei Albus.
'Ik denk dat ik het beste bij Slytherin pas en daar wil ik ook komen! En jij?' zei Scropius.
'Ik denk ook dat ik het beste bij Slytherin pas en als ik daar niet in kom vermoordt mijn pa me,' antwoordde ik.
'Bij mij hetzelfde dus,' zei Scorpius. Op een gegeven moment raakten we toch in een gesprek totdat er een jongen die erg veel op Albus leek binnenkwam. 'Over tien minuten zijn we er, trek je gewaad alvast aan,' zei hij. Daarna liep hij weer weg. 'Dat was mijn broer, James,' zei Albus. Ik stond op om me om te kleden en net toen ik net klaar was stopte de trein. Met z'n drieën liepen we naar buiten. 'Alle eerstejaars hierheen!' riep een reusachtige man. Albus leek hem te kennen want ze zwaaiden even kort naar elkaar. Toen alle eersteklassers zich om de man heen hadden verzameld begon hij met praten: 'Het is een traditie dat alle eerstejaars met de bootjes naar Hogwarts varen. Er kunnen vier mensen per bootje en niemand hoeft te roeien, dat doen de bootjes uit zichzelf. Als jullie daar zijn aangekomen staat professor Snape op jullie te wachten. Haal geen gekkigheid uit, want we willen dat iedereen droog blijft! Veel plezier,' zei hij. Albus, Scorpius en ik stapten in een bootje. Niet veel later kwam er een meisje bij. 'Hoi ik ben Romy! Vinden jullie het erg als ik hierbij kom zitten?' zei Romy.
'Nee hoor, gezellig' antwoordde ik. Terwijl we naar het kasteel voeren, waren we vrolijk aan het kletsen, ook Albus en Scorpius spraken met elkaar, gelukkig. Toen we de bocht omkwamen zag ik net zoals de rest voor het eerst Hogwarts. Mijn mond viel open van verbazing. 'Wow!' hoorde ik Romy zeggen.
'Zal ik ooit alle gangen kennen?' vroeg Scorpius.
'Ik ben bang van niet,' zei Albus
'Je mond staat open, Rose,' zei Scorpius. Ik kleurde een beetje en klapte snel mijn mond dicht. Ik hoorde de andere drie zachtjes gniffelen en was blij dat we net aankwamen. Iedereen stapte uit en liep naar binnen en wij volgde ze maar. Binnen stond een enge man met zwarte vette haren en een reusachtige neus op ons te wachten. 'Ik ben professor Snape, reserve headmaster en hoofd van Slytherin. Achter deze deuren is de great hall van Hogwarts in het midden... Stilte!' zei hij toen er iemand zachtjes iets fluisterde naar iemand anders. Ik werd een beetje bang van deze man en zag er tegen op dat hij mijn headmaster zou worden. 'In het midden van de zaal vormen jullie een rij en wachten jullie tot je, je naam hoort,dan loop je naar voren en doe je de hoed op, hij zal jullie indelen. Volg mij,' vervolgde hij zijn verhaal. Stil volgde iedereen hem tot we vlakbij een soort krukje met een hoed erop stonden. Snape ging staan met een lijst in zijn handen. Hij begon met namen opnoemen. 'Bokema, Esmee' een meisje stond op en werd ingedeeld in Hufflepuf. Er kwamen nog een heleboel mensen en toen hoorde ik opeens 'Elenoor Romy.' Ik keek op en zag dat Romy naar voren liep. Het duurde eventjes en toen riep de hoed 'Slytherin!' De tafel van de Slytherin house begon net zoals bij iedereen die in Slytherin kwam te applaudisseren en Romy liep naar de tafel toe. Ik begon net geïrriteerd te raken toen ik opeens 'Kingston, Rosemary.' hoorde. Ik liep nu best wel zenuwachtig naar voren, ging zitten en deed de hoed op. 'Hmm, hmm, een Kingston? Je bezit niet het bloed van je ouders.' Ik schrok even, maar toen kreeg ik door dat het de hoed was die in mijn hoofd praatte. Ik wist niet zeker hoe ik moest antwoorden en besloot gewoon de woorden te denken. 'Nee, ik ben geadopteerd,' dacht ik. 'Geadopteerd? Normaal noteren ze dan je echte naam in plaats van die van je adoptie ouders,' antwoordde de hoed. 'Ze weten niet wat mijn echte achternaam is, dat is nooit verteld,' antwoordde ik. 'Hmm, hmm, je hebt duidelijk bloed van een Slytherin, een heel bijzondere Slytherin,' reageerde de hoed weer. 'Slytherin!' hoorde ik opeens. Ditmaal hoorde de rest van de zaal het ook. De tafel van Slytherin applaudisseerde en ik liep naar de plaats tegenover Romy. We applaudisseerden mee als er meer Slytherins bij kwamen maar voor de rest zaten we gewoon te kletsen. Op een geven moment hoorde we de naam 'Malfoy, Scorpius.' We zagen Scorpius de hoed op doen en gelijk hoorde we 'Slytherin!' Ik hoorde iemand naast me zeggen: 'Zo vader, zo zoon.' Ik vroeg me af wat hij bedoelde, maar vroeg er niet naar. Niet veel later was het de beurt van Albus. Het duurde heel lang tot de hoed Slytherin riep. We zagen zijn blik even angstig naar James kijken die woedend terug keek. Albus herstelde zich snel en liep toen naar de plaats naast Romy. Eerst wist ik niet wat er erg aan was dat hij in Slytherin zat, tot ik me bedacht wat hij in de trein had gezegd. 'Albus, het komt wel goed hoor, jij kan er niks aan doen,' zei ik. Romy keek verbaasd toe en ik legde snel uit wat er was. Terwijl wij Albus opvrolijkten ging het sorteren gewoon door, tot op een gegeven moment iedereen was ingedeeld. Toen stond er een vrouw op die zei dat ze professor Anderling heette en headmaster van de school was. Ze verbood iedereen naar het verboden bos te gaan, wat het voor mij juist aantrekkelijker maakte natuurlijk. Ze klapte in haar handen en toen kwamen er honderden schalen eten tevoorschijn. Na het eten liepen we achter onze Klassenoudste aan naar onze leerlingenkamer. In plaats van de trappen op te gaan gingen we de trappen af, naar de kerkers dus. Hoe lager we gingen, hoe kouder het werd; niet onprettig. Op een gegeven moment stopten we voor een muur en daar zei onze Klassenoudste 'pure-blood'. De muur ging voor ons open en we stapten naar binnen. Ze wees ons onze slaapzalen en toen ik daar aangekomen was, besloot ik dat ik morgen wel uit zou pakken en nu gelijk ging slapen. Romy was het met me eens, net zoals de rest van de meisjes en ik kroop mijn bed in.