[TOKIO HOTEL] Just an normal story. 2

Ik ga weer op de bank zitten, en blijf naar het zwarte televisie scherm staren. Ik voel gewoon dat Tom naar me zit te kijken, dus kijk ik zijn kant op. Hij kijkt me heel lief aan en vraagt dan: “Wat is er lieffie?” Ik zucht diep en Tom begrijpt me meteen. “Mell zeker?” Ik knik met me hoofd, en voel dat de tranen achter me ogen branden. Ik sta op en ren naar boven, en plof huilend op bed neer. Ik weet gewoon niet wat ik allemaal moet doen.. Er word ineens hard op de deur gebonkt. Ik blijf stil, en aan de andere kant ook. “Als je nu die deur niet open doet, dan ram ik de deur in!” schreeuwt Tom. “Tom met zijn stoere gedrag, trek je er maar niks van aan hoor!” hoor ik Bill lachend gillen. Ik hoor ze samen wat mompelen, en dan iemand de trap af lopen. Ik sta op, en doe de deur voorzichtig open. Bill kijkt me bezorgt aan, “Kaylee, wat is er?” vraagt die bezorgt. “.. ik ken je zo helemaal niet.” Ik kijk Bill boos aan, en schreeuw dan: “Hoe goed, denk jij mij wel niet te kennen dan?” Bill trekt zijn wenkbrauw omhoog, en staat op. “Sorry hoor” en hij gooit de deur dicht. Ik gooi me kussen boos tegen de dichte deur aan, en ga huilend op bed liggen. En zo val ik in slaap. Als ik wakker word, zit Tom bezorgt naast me. “Hee lieverd.” Fluistert die. Ik probeer te lachen, en draai me dan om. “Wat is er allemaal, waarom doe je zo tegen Bill?” “Niks.” “Jawel, ik ben echt niet dom. Je doet anders nooit zo.” Ik zucht, en zeg dan: “Gewoon, alles bij elkaar!” en het blijft stil. “..Mell die niks van ons weet, en ik moet altijd maar liegen tegen haar. Ik zie haar ook echt nooit meer, en dan die tour.. Ik moet jullie dan zo lang missen, dat kan ik gewoon allemaal niet. En jij Tom..” “Ja, oke.. Dat snap ik echt allemaal, maar waarom ik?” ik draai me om, en blijf zweigent naar Tom staren. “..Kaylee, waarom ik? Wat is er mis met mij?” ik hoor aan zijn stem dat die een beetje boos is. “Tom, er is echt niks mis met jou maar..” “Jawel, anders zeg je dat niet.” Tom staat op en loopt weg zonder naar me te luisteren. “Laat me dan eerst is uit praten!” Gil ik hem nog achter na.