Prologue
Het was volle maan, en je wauw je al heel lang iets zeggen. "Ik wil gaan" fluisterde je. Hij draaide zich om en keek je met je verbaasde ogen aan "Je gaat niet.." antwoordde hij hoofdschuddend "Je hoort toch hier?" vroeg hij aan je. je pakte zijn hand vast "Ik ga mijn geluk zoeken, ik heb van je gehouden" zei je bescheiden, en stapte richting het ravijn. "Ga je springen?" vroeg hij je. je knikte. "Ik wil niet dat je springt" zei hij beslist. "Je doet het niet!" zijn stem sloeg over. "Hier is het niet, het geluk" antwoorddde je beheersd, terwijl je vanbinnen brak. "In het ravijn dan wel?" schreeuwde hij naar je. "Wie weet" zuchtte je, en je sprong. "IK HEB VAN JE GEHOUDEN!" schreeuwde je je vrijheid tegemoet, en je viel. Je hoorde slechts je gehuil, en toen niks meer. De wind liet een ijzige pijn op je achter, en je huilde. Wat nou als je geen geluk zou vinden, dat je dood was? Veel tijd had je niet meer, je hoofd raakte de grond, en de rest van je lichaam volgde. Het werd zwart....
Reageer (3)
Wow mooi
1 decennium geledenJe schrijft het zo
1 decennium geledenEn ik heb aangepast;D
je moet of alleen ik of alleen je anders is het iets te verwarrend voor me:S:S heb namelijk dyslexie als je het zo schrijft.
1 decennium geledenmaar wel snel verder(H)