Chapter 30 ~ Sarah Johnson

De pasta op mijn bord dampte en ondanks het mijn lievelingseten was, smaakte het me niet. Harry was met veel tegenzin uit zijn kamer gekomen. Ik kon er niks aandoen, maar bleef denken dat hij in het ziekenhuis alsof deed tegen Eleanor, gewoon om terug naar huis te mogen. Net wanneer ik iets wou zeggen om de gespannen sfeer toch een beetje aangenamer te maken, klonk het schelle geluid van de bel door het huis. Ik legde mijn bestek op mijn bord en aangezien geen van beide aanstalten maakte om op te staan, stond ik op. Benauwd keek ik naar Eleanor. Iedereen wist dat Harry vandaag terug zou zijn omdat ik mijn mond weer eens niet kon houden, maar ik hoopte uit de grond van mijn hart dat ze slim waren om niet langs te komen. Ik deed het licht aan in de gang en opende met een zucht de deur. Mijn ogen werden groot en ik deed automatisch een stap naar achteren. Voor een moment vergat ik hoe ik moest ademen en mijn stem leek verdwenen te zijn. 'J-Jack?' haperde ik toen ik mijn adem terugvond.

Zonder dat ik hem binnenvroeg zette hij een stap over de drempel. 'Blijf daar.' zei ik nu iets harder en plaatste mijn hand op zijn borstkas. 'Wat doe je hier?' vroeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg en God bedankte dat hij bleef staan. 'Ik mis je, lieverd.' Mijn mond viel open. 'Je bent ziek.' siste ik hem toe. 'Wat doe je echt hier?' Hij bewoog snel zodat ik niet achteruit kon deinzen. Waarschijnlijk had hij nog nooit van persoonlijke ruimte gehoord, want hij stond verdomd dicht tegen me aan. 'Ten eerste, zo praat je niet tegen je vader en ten tweede, jij gaat terug met mij mee naar huis.' Ik hapte naar adem. 'Daar kom je na twee jaar achter?' beet ik hem toe. 'Schat, zover ik weet ben je nog geen achttien, dus ik heb het nog altijd voor het zeggen.' Mijn borstkas ging ongecontroleerd op en neer. 'Vertrek.' mompelde ik.

'Sarah, wie is he-' Zijn stem stierf weg bij het zien van de man die mijn jeugd had verpest. Zijn ogen zakte af naar de handen van mijn vader die op mijn schouders lagen en nog geen seconde later stond Harry langs me en duwde me achter zich. 'Je hebt wel lef om hier te komen.' Hij spuugde de woorden met haat uit en de haartjes in mijn nek gingen overeind staan. Harry was even groot als mijn vader, maar mijn vader was breed en had een angstaanjagende attitude over zich. 'Ik neem mijn dochter terug mee.' Hij rechtte zijn rug en keek over Harry zijn schouder waardoor zijn ogen zich door de mijne boorde. Harry had het door en zette een stap opzij zodat ons oogcontact verbroken werd. 'Ze is je dochter niet meer.' Ik slikte bij de betekenis van zijn woorden. Telkens als ik over mijn vader begon, zei hij dat.

'Jij kleine etter, houd me niet bij mijn dochter vandaan.' Zijn hand klemde rond de kraag van Harry's shirt en een verschrikt gilletje verliet mijn mond. 'Laat hem los, klootzak.' siste ik. Hij duwde Harry hard tegen de muur en keek me woedend aan. 'Zeg dat nog eens, teef.' Herinneringen kwamen terug. Alles scheldwoorden die hij naar mijn hoofd geslingerd had, de slagen, de smoesjes die moest verzinnen voor mijn blauwe plekken te verklaren, alles. 'Laar haar met rust.' zei Harry, maar het was hem beter uitgekomen als hij gewoon zijn mond dicht had gehouden want nu vestigde Jack zijn aandacht weer volledig op hem. Zijn hand verplaatste naar zijn nek en door de geluiden die Harry produceerde, kon ik afleiden dat het steeds moeilijker voor hem werd om adem te halen.

Met een waas voor mijn gezicht liep ik naar de grote kast die de muur aan de hal sierde, wetende dat zich daarin een knuppel bevond. Mijn handen klemden om het handvat tot mijn knokkels wit zagen en liep met grote passen naar het tweetal. Met een schreeuw van woede haalde ik uit en het uiteinde van de knuppel belande met een doffe klap op het hoofd van Jack. Een gesmoorde kreet verliet zijn mond waarna hij op zijn knieën zakte om daarna languit om de grond te belanden. De waas verdween en verschrikt liet ik de knuppel mijn vingers ontglippen. Harry boog hoestend voorover. 'Wat is hier in hemelsnaam aan de hand?' riep Eleanor ontzet uit.