OO9.

Ik had me even snel omgekleed en liep nu samen met Harry buiten. Hij wilde graag even praten.
'Maddy?' Ik maka een geluidje dat ik luister en als teken dat hij verder kan gaan. 'Ik vind je echt een leuk meisje..' Harry praatte nog verder maar niks kwam meer binnen. Ik hoorde alleen maar dat hij mij een leuk meisje vind. De woorden werden maar herhaald in mijn hoofd. Het gaf me een heerlijk gevoel. Een fantastisch gevoel. '.. Snap je?' Hoor ik Harry opeens zeggen. Ik knik verdwaald. Geen idee waar hij het over had. 'Gelukkig maar.' Hij slaat zijn arm om me heen. Een warm gevoel overspoelt mijn lichaam. Ik glimlach lief naar hem. Ik hoorde af en toe wat mensen smoezen maar ik gaf het geen aandacht. Dit was een moment van alleen Harry en mij. Perfect. 'Harry?' Hij kijkt me aan. 'Meende je wat je net zei?' 'Elk woord.' Zei hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik kreeg het warm, heel erg warm. Verlegen keek ik hem aan. 'Sorry dat ik zo raar doe steeds.' 'Het is schattig.' Zei die lachend. Die jongen maakte mij zo gek met zijn glimlach, zijn haar, zijn ogen, zijn.. zijn alles.

'Zie ik je morgen?' Ik knik en loop dan mijn huis weer binnen. Ik begon als een klein kind te springen. 'Hoi schat.' Hoor ik mijn moeder vanaf de woonkamer roepen. 'Hee!' Schreeuw ik vrolijk uit.
Ik ren naar boven en ga glimlachend op mijn bed liggen. Een glimlach die voorlopig niet meer van mijn gezicht af zou gaan.
Ik hoor geklop op de deur. 'Ja?' Zachtjes gaat de deur open en zie ik mijn moeder er achter vandaan komen. 'Wie was die jongen nou?' 'Harry.' Probeer ik zo normaal mogelijk te zeggen. 'En vind jij Harry een beetje leuk?' 'Mam, ik ga dit niet met jou bespreken.' Zeg ik. 'Maddy, je straalt het helemaal uit.' 'Want vind je van hem?' 'Ik vind het een leuke jongen.' 'Ja, he?' Mijn moeder knikt en geeft me een kus. 'Ga maar lekker slapen Maddy. Morgen weer naar school.' Ik knik.
Ik besluit nog even televisie te kijken en dan maar te gaan slapen. Als het lukt.

Ik zat alweer op school. Het was woensdag. Vanmiddag zou Harry me uit school halen. Bij de gedachten alleen al moest ik al glimlachen.
'Vanes, Vanessa?' Ik zie haar omkijken. Maar als ze mij zit loopt ze toch door. Ik ren achter haar aan. 'Vanes, het spijt me. Sorry van gister. Ik was gewoon chagrijnig. Het lag niet aan jou.' Ze stopt met lopen en draait zich om. 'Hoe jij gister deed was echt niet leuk Maddy.' 'Ik weet het, sorry. Ik had gewoon even een rotbui. Harry was geweest, en ik had hem weggestuurd. En daarom was is boos. Op mezelf denk ik. En dat reageerde ik op jou af. Sorry.' 'Jaja, het is al goed.' Zegt ze snel. 'Maar vertel.. Harry.' Ik grinnik. Ik wist het. Als ik de naam Harry zou laten vallen zou ze meteen onze ruzie vergeten. 'Ik kwam hem tegen in de stad..' Ik vertel haar heel het verhaal. Elk detail.
'Jij hebt zo geluk Maddy, ik ben echt jaloers op je. Je moet me wel een keer aan hem voorstellen.' Ik knik. Terwijl ik dat graag zo lang mogelijk zou willen uitstellen. Vanessa is echt een knap meisje, en ze totaal niet verlegen. Ik ben bang dat als Harry haar ziet mij helemaal niet meer zo leuk vind als dat hij gister zei maaar Vanes wel. Ik zucht om mijn gedachten. 'Ik moet gaan, Harry wacht op me buiten.' Zeg ik en geef Vanes een kus en sta dan op.
Van ver zie ik de auto van Harry al staan. Ik stapte in. 'Hey.' Zei die liefjes. Ik smold door zijn stem. Ik wist het zeker. Ik ben verliefd!