One.

Christina Milian

In de kantine sta ik met een groepje te praten, maar luister niet goed. Ik kijk door de kantine. Overal waar je kijkt zie verschillende groepen. Links zie je muzikanten, rechts nerds. Net wanneer ik kijk naar de deur loopt er een meisje door de deur die ik nooit eerder gezien heb. Ik bekijk haar van top tot teen maar wanneer ik in haar ogen goed bekijk, zie ik tranen. Wanneer ik naar haar wil zwaaien komt de directeur net naar haar toe. Vast om voor te stellen. Waneer Debby vraagt wat er is zeg ik: 'Er is een nieuw meisje, kijk!' Iedereen volgt mijn vinger en kijkt naar haar. De eerste die weer een opmerking moest maken was Thomas: 'Haha, die komt vast bij de nerds terecht!' Toen hij verder wou praten keek ik hem boos aan en hij wist dat hij zich maar beter in kon houden. Sky zei: 'Haha laten we het haar moeilijk maken, als wij het doen doet iedereen het, omdat wij de populairste in de school waren zou iedereen makkelijk na doen.' Van de hele groep was ik de populairste, waarom weet ik nie. Mij zou het niet veel maken, daarom was ik ook niet een van die opgetutte barbie poppen. 'Luister we laten haar met rust als je niks aardig te zeggen hebt dan hou je je mond maar!' Zei ik dreigend. Iedereen stemt gelukkig mee. Net wanneer Thomas iets wil zeggen gaat de bel. 'Yes, geschiedenis..' Hoor je de groep in sarcasme zeggen.