Hoofdstuk 27

Als we het erf oprijden gooi ik mijn fiets neer en ren meteen naar Mabel, Daan loopt even naar de bak want Marjon mocht op Zorro rijden omdat Shariff kreupel is. Even later loop ik ook naar Daan en zie dat Daan een parcours in de bak legt "je blijft toch wel staan hè" vraagt Marjon aan Daan, Daan kijkt mij aan ik knik "ik ga even naar Mabel" zeg ik "ik loop wel even mee" hoor ik Rein zeggen. Als ik bij Mabel haar box aankom zie ik dat de dierenarts nog bij haar is "hoe gaat het met haar?" Vraag ik bang "niet zo goed, als het veulen er morgen niet is dan ben ik terug." Op dat moment hoor ik Marjon gillen, Rein en ik rennen naar de bak en zien Marjon liggen "gaat het schatje?" Vraagt Rein bezorgt "ja ik ben alleen een beetje duizelig en heb heel veel pijn in me arm" Rein helpt Marjon overeind en lopen alvast naar de kantine terwijl Daan en ik Zorro proberen te vangen, als we hem eindelijk hebben stapt Daan nog even op Zorro, hij rijdt nog een paar rondjes en springt nog even een hindernis "ik snap niet waarom hij zo deed" zegt Daan terwijl hij afstijgt, we zetten Zorro op stal en lopen naar de kantine en bellen de huisarts op. Na een halfuur komt de huisarts eraan gelopen en begint aan de pols van Marjon te voelen "je moet langs het ziekenhuis om foto's te laten maken van je arm" zegt hij, ze kijkt Rein bang aan en Rein zegt "ik breng je wel" zegt Rein en we lopen met z'n alle richting de fietsen, Marjon gaat voorzichtig bij Rein achterop zitten en Rein fiets voorzichtig weg "kom dan gaan wij even naar Marjon's ouders" zegt Daan en hij stapt op, na 10 minuten fietsen staan we bij Marjon voor de deur. We bellen aan en haar moeder doet gelukkig open, we vragen of we even binnen mogen komen en leggen alles uit. Een kwartier later stappen we weer op de fiets en fietsen we richting het ziekenhuis "zullen we hier wachten?" Vraag ik "is goed, hoezo?" "Ik heb het een beetje gehad met ziekenhuizen na de laatste keer" "dat snap ik" zegt hij en hij slaat zijn arm om me heen. Nog geen kwartier later komen Marjon en Rein het ziekenhuis uit gelopen, ik sms Marjon haar moeder. Rein laat een benzinestift zien en ik pak hem meteen uit zijn handen en zeg mijn naam op het gips met een hartje erbij, even later komt Marjon's moeder de parkeerplaats opgereden en Marjon gaat in de auto zitten "tot zo" zeggen Rein, Daan en ik tegelijk, we stappen op onze fietsen en rijden in de richting van de manege om Marjon's fiets op te halen en daarna fietsen we naar Marjon. Marjon staat al in de deuropening als wij eraan komen fietsen, we gaan op de bank zitten. Ik word gebeld door mam "ik moet naar huis" zeg ik en geef Marjon een knuffel en wens haar beterschap, als Daan hetzelfde heeft gedaan lopen we naar onze fietsen. "vraag anders of je morgen bij ons kerst mag vieren" zeg ik tegen Daan "dan bel ik mam zo wel op" ik stap van mijn fiets af en Daan kijkt me raar aan "wat ga je doen?" Vraagt hij verbaasd "ik ben iets vergeten" roep ik en sla mijn handen voor mijn gezicht "wat dan?" Vraagt Daan nieuwsgierig "ik ga het morgen wel halen" ik wil weer op de fiets stappen als Daan afstapt "je maakt me wel nieuwsgierig" we stappen weer op de fiets en fietsen naar mijn huis, ik zie dat mam voor het raam staat te wachten en we gaan snel naar binnen. Op de bank zie ik een pakketje liggen met een briefje "voor wie is dit?" Vraag ik aan mam terwijl ik naar het pakketje wijs "dat is voor jullie" ik kijk naar Daan en pak de kaart er staat; Lieve Daan & Cindy Willen jullie kerst samen vieren? Wij zouden het heel leuk vinden om eerste kerstdag bij Cindy te vieren en tweede kerstdag bij Daan. Groetjes de kerstman. Ik begon te lachen en knuffelde Daan, "zullen we nog even een film kijken voor we gaan slapen?" "Is goed, train expres begint zo" "oh, die is wel leuk" "dacht ik ook" we gaan op de bank liggen en ik voel dat Daan zijn hoofd tegen mijn schouder legt, ik pak zijn hand vast en we kijken samen naar de film. In de pauze haal ik wat te drinken en zie dat Daan al bijna slaapt, ik geef hem een kus en ga weer bij hem op de bank liggen. De film is afgelopen. ik maak Daan wakker, hij schrikt "ben ik zo eng?" Vraag ik "de engste die ik ooit heb gezien" ik doe alsof ik begin te huilen en Daan pakt me vast "zullen we naar boven gaan?" Vraagt Daan "ja, is goed. Al kan ik niet geloven dat jij moe bent" we lachen en lopen naar boven. Als we op bed gaan zitten zegt Daan "kom is?" Ik ga tegen hem aan zitten en hij begint aan mijn haar te frunniken "wat doe je?" Vraag ik en voel aan mijn haar "ik probeer te vlechten, maar het lukt niet echt" zegt hij teleurstellend "wil je kapper worden?" Vraag ik lachend "nee, ik wil jou haar vlechten" "kom eens" zeg ik en draai me hoofd zodat mijn gezicht dicht bij die van Daan is ik draai me om, ga op me knieën zitten en duw Daan naar achteren "ey" roept Daan geschrokken. Ik rol om zodat ik op het matras lig en pak mijn mobiel "je bent vermeld in een tweet van Nils" Daan pakt zijn mobiel ook en we beginnen te lachen 'Hun gaan later trouwen, ik weet het zeker' "wanneer is die foto gemaakt?" Vraag ik aan Daan "weet ik niet, ik sliep" "wat een slimme opmerking" ik leg mijn mobiel uit mijn handen en pak die van Daan af, ik tweet Rein 'dat weet ik 1000% zeker' "ik heb er nog een van Marjon en Rein trouwens" zeg ik "zullen we die eens tweeten?" Ik lach en zet de foto op Twitter "ik ga slapen" zegt Daan zacht en hij legt zijn hoofd op mijn schouder "hoort dat niet andersom?" "Eigenlijk wel, als je dat wil zeg het maar" "nee, maar wilde het even weten" ik geef Daan een zoen en zie dat zijn ogen dichtvallen, ik ga zelf ook liggen en val in slaap.