049 Katie Jane Adams

“Hey Hazz!” zeg ik blij als ik zie wie het is. “Have you seen the adversitement on the tv? I saw it when Zayn was zapping by some channels. “ zegt Harry. “Yes, Faye screamed when she saw it, so I came and I saw it too. It’s weird to see yourself on the tv.” zeg ik. “I know. But when you hear your own voice on the tv, it’s more weird as now.” zegt hij. “Do you want to come in? Or shall I go with you to your room?” vraag ik. “Actually, I came to here to ask you something. But not here.” zegt hij. Is het wat ik denk dat hij gaat vragen? Ik hoop het, want dan ben ik officieel zijn vriendin. Maar het kan ook dat helemaal niet zijn. Straks gaat hij vragen wanneer we weer naar Nederland gaan. Dat zou echt een faal zijn.
“Where are you going to ask it?”vraag ik. “I don’t know.. Can you come with me?” vraagt Harry. “Wait a moment, I’m going to say it to Faye.” zeg ik. Ik loop even naar binnen, en ik zie Faye nog steeds tv kijken. “Faye? Ik ga met Harry mee, hij moet me wat vragen zegt hij, maar niet hier. Ik ben zo terug.” zeg ik. “Is goed joh, tot zo!” zegt Faye. Ik geef haar snel even een knuffel, en ik pak even mijn jas, voor als we naar buiten gaan. Het is hier misschien niet zo koud, maar straks gaat het ineens regenen. Daarin lijkt Engeland heel erg op Nederland. Het weer kan ineens omslaan. Ik loop weer naar Harry toe. “Where are we going to?” vraag ik. Harry grinnikt even. “That’s a suprise. I know you don’t like suprises, but I just can’t say you.” zegt hij. Hoe weet Harry dat? Dat ik niet van verrassingen hou? Het is waar, ik hou niet van verrassingen. Ik háát ze zelfs. Maar ach, ik ga liever met hem mee dan dat ik hier blijf, dus dan maakt het me even niks uit. Harry pakt mijn hand, en hij trekt me mee de gangen door, naar de uitgang.

“Harry?” zeur ik voor de honderdste keer. We lopen nu net tien minuutjes, maar ik ben zo nieuwsgierig dat ik iedere seconde vraag waar we naartoe gaan. Als ik alleen maar Harry zeg, weet hij al wat ik wil vragen. “Katie, you just have to wait okay? I know it’s hard but try it for me?” vraagt hij. Ik knik even, en ik kijk weer naar voren. We lopen een beetje aan de rand van Londen, maar ik heb geen idee waar. Opeens zie ik in de verte een park opdoemen. Volgens mij is dat het Regent Park, ik herken het. “Are we going to Regent Park?” vraag ik. Harry kijkt me even verbaasd aan. “How did you know?” vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. “I didn’t, I just saw that park and maybe it’s Regent Park. But we’re going to that park?” vraag ik. “Yes. I hope you don’t mind?” vraagt hij. “Ofcourse not! It’s cute!” zeg ik glimlachend. We lopen nog even zwijgend verder.

We komen aan bij het park. Er zijn verschillende mensen in het park, maar het is toch vrij rustig. Een paar spelende kinderen met ouders, en oude mensen die genieten van de zon. We lopen nog even verder, als we een paar mensen naar ons toe zien rennen. Natuurlijk, er zijn hier ook fans. “HARRY!” “OMG That’s Harry Styles!” “KATIE!” roepen ze. Het zijn gelukkig maar vier meiden, maar onze tijd samen word toch weer verpest. Ik heb niks tegen zijn fans hoor, ik vind het juist schattig. Zonder fans zouden de jongens immers nergens zijn, ze hebben heel veel steun aan de fans gehad. “I’m going to them, alright? I’ll be right back.” zegt Harry, en hij geeft snel een kus op mijn wang. Hij loopt naar de meiden toe, die nog harder beginnen te gillen. Ik kijk even om me heen, en ik loop naar een bankje. Ik zal ze even wat tijd geven om met elkaar te praten. Zo’n kans krijgen ze vast niet vaker.

Een stukje voordat ik naar school ga! Al 3 kudo's! En we staan op dit moment in de top (: Als we vandaag in de top blijven, t/m vanmiddag 3 uur (dan kan ik het met mijn eigen ogen zien) dan komen er 3 nieuwe stukjes + de stukjes van de kudo's! (: Love you xx