045 Katie Jane Adams

“Katie, wake up.” hoor ik een zachte stem fluisteren, die ik herken als Harry’s stem. Ik draai zonder mijn ogen open te doen zuchtend op mijn andere zij. “Katie, you really have to wake up. We have to see the advertisement, remember?” zegt Harry nu wat harder. Meteen schiet ik overeind. “What time is it? On what time have we to be there? We’re too late! Harry why didn’t you wake me up earlier?” stress ik meteen. “Babe, chill. It’s ten o’clock, and we have to be there at twelve o’clock, so don’t worry!” zegt Harry. Ik zucht even opgelucht. Ik begin altijd meteen te stressen, bij de kleinste dingen. Een voorbeeld van die kleine dingen is nu. Ik laat me weer zakken op het bed, en ik doe mijn ogen weer dicht. “That doesn’t mean you can sleep through.” zucht Harry. “Why not? We have two hours until we have to be there.” protesteer ik. “But I made you some breakfast.” protesteert Harry nu ook. “Alright, I’m coming. Wait a second, I have to change my clothes.” geef ik toe. “I don’t mind if you change your clothes now.” grijnst Harry. “No Hazz, you really have to go! Get the breakfast or something, but you can’t stay here.” protesteer ik. Harry kijkt me onschuldig aan. “Alright. I’ll be right back.” zegt hij, en hij loopt de kamer uit. Ik trek snel even een makkelijk setje kleding aan, en ik doe snel een laatje mascara op. Net als ik een knot in mijn haar aan het maken ben, komt Harry weer binnen met het ontbijt.

“That was delicious, Hazz.” zeg ik gemeend. Het was echt heel lekker. Ik wist niet dat een ontbijt zo lekker kon zijn. Ik bedoel, de meeste ontbijtdingen bestaan uit een simpel broodje met een glas water of zo iets, maar dit was echt heel uitgebreid. Een echt Engels ontbijt. Inclusief scrambled eggs, en die zijn echt goddelijk. “Where are the other lads and Faye?” vraag ik. “I don’t know.” zegt Harry. Ik heb ze nog ook helemaal nog niet gezien. Niet dat – dat zo raar is, ik ben nog steeds in dezelfde kamer. Wacht eens. Van wie is deze kamer eigenlijk? Het is niet mijn eigen kamer. “Harry? Is this your room? Did you sleep next to me?” vraag ik verbaasd. “This is my room, yeah. And I slept next to you, I hope you don’t mind?” vraagt hij. “No, but I.. No never mind. I just didn’t know where I was, but now I know it. But I haven’t noticed that you lay next to me.” zeg ik. “Maybe that is because I was awake very early.” zegt Harry. Dat is best wel logisch, als hij me wakker maakt. “Where’s Faye? Did she sleep here or in our room?” vraag ik. Met onze kamer bedoel ik natuurlijk die van Faye en mij. “I don’t know.. We can go to the livingroom, maybe she’s there with the other lads.” stelt Harry voor. “Sounds great. I really need some stupid jokes from Louis.” zeg ik. Ja, ik heb meestal last van een ochtend humeur, dus dan wil ik even lachen. En de enige manier daarvoor is Louis’ grapjes. Ik stap uit het bed, en ik loop de kamer uit. Harry vind het vast niet erg om alles op te ruimen. Daarvoor bestaan mannen toch?

De foto komt vanmiddag! 5 kudo's is een nieuw hoofdstukje, zonder limiet! Dus zelfs bij 50 kudo's krijgen jullie 10 hoofdstukjes (; DUS GEEF EEN KUDO gheheheh. Vanmiddag in de top betekend nog een extra stukje! xoxo Annick