*...TH...* My life in this horrible house! ^19^

Ik zit tussen Tom en Bill in op de bank. Aandachtig kijken we naar de film. Ik pak mijn glas cola van tafel en neem er nog een slok van. Ik merk dat Tom mijn bewegingen volgt. Eigenlijk irriteer ik me er dood aan, maar ik vind het ook wel grappig. Wat is er nu weer bijzonder aan een glas van tafel pakken en een slok nemen. Ik zet mijn glas terug op tafel en richt me weer naar de tv. Tom staat op en pakt de fles cola. Hij schenkt voor zichzelf nog een glas in en komt dan weer naast me zitten. Veel dichter dan dat hij daarnet deed. Verbaasd kijk ik hem aan. Het enige wat hij doet is breed grijnzen en zijn wenkbrauwen ophalen. Ik rol mijn ogen en besteed geen aandacht meer aan Tom. Ik strek mijn benen en kijk weer naar de film waar net een moord wordt gedaan.
Ik schrik me dood als ik een arm om me heen voel. Ik kijk naast me en zie dat Tom een arm om me heen heeft geslagen. Ik zucht zachtjes, haal zijn arm dan weg en leg hij terug op zijn schoot. Een tijdje laat Tom me met rust en kijken we stil verder naar de film. Bill zit helemaal in het hoekje gerold met kussens om zich heen. Zijn hoofd heeft op de armleuning gelegd en kijkt aandachtig naar de tv. Hij ziet er zo onwijs lief uit als hij zo zit. Jammer dat je die rode plek goed ziet. Maar hij wordt er zeker niet lelijker van.
Weer begint Tom irritant te doen. Hij pakt mijn hand beet en leunt wat dichter tegen me aan. Ik zucht diep en maak me hand los. Ik sta op en ga in één van de stoelen zitten. Hopelijk is het nu duidelijk genoeg dat ik hem niet wil. Verbaasd kijkt Bill op als ik hem passeer. Ik negeer hem en plof neer in de stoel. Bill kijkt richting Tom, die teleurgesteld mijn kant op kijkt. Ik negeer de jongens en besteed al mijn aandacht aan de film. Als ik weer dorst begin te krijgen, moet ik toch echt weer richting Tom lopen om mijn glas te pakken. Waarom heb ik hem dan ook dáár neer gezet. Ik zucht zachtjes en sta op. Ik loop richting Tom toe, die me hopend aan kijkt. Ik gun hem geen blik waardig, pak mijn glas en loop terug naar de stoel.
Na de film sluit ik mijn ogen en hand achterover met mijn hoofd. Ik hoor dat Bill alle glazen bij elkaar pakt en ermee naar de keuken loopt. Dat betekend dus dat ik nu alleen met Tom in de woonkamer ben. En ik weet al precies wat er gaat gebeuren. En ja, hoor. Even later merk ik dat Tom achter me staat. “Waarom negeer je me?” fluistert hij zwoel in mn oor.
“Omdat je vervelend bent.” Zeg ik en ga rechtop zitten. Geeft die jongen dan echt nooit op.