Hoofdstuk 4

11:00:
Je werd wakker en besloot maar weer om te gaan douchen. Je klom je bed uit, pakte je kleren en liep zo richting de badkamer waarvan je dacht dat hij leeg was. “GA WEG!” schreeuwde je zusje. Zuchtend liep je weer terug naar je kamer om vervolgens weer op je bed te ploffen. Een half uur later kon je dan eindelijk de badkamer in om te douchen, je zusje had altijd zo lang werk daar dat je je wel is afvroeg wat ze er allemaal deed. Om daar maar niet al te lang over na te denken ging je snel onder de douche staan die langzaam lekker warm werd. Buiten werd het al een beetje herfst, je kon het echt aan alles merken. Bladeren die van de bomen vielen, steeds meer regen en het ergste..het werd steeds kouder. Na een tijdje dacht je dat je dit eigenlijk allemaal deed om het telefoontje uit te stellen en dat was ook eigenlijk zo. Snel ging je onder de douche vandaan en deed je kleren aan om te gaan ontbijten en toen moest je toch echt gaan bellen.
(J): “Hallo met Melissa”.
(M): “Hallo, ik geloof dat wij het moesten hebben over de concerten toch?”.
(J): “Ja, dat klopt. Hoe gaan we dat bespreken. Ik heb natuurlijk geen auto”.
(M): “Nee, dat klopt. Ik denk dat ik wel even langs kan komen over 2 dagen”.
(J): “Over 2 dagen is goed hoor. Ik ga dan wel vast informeren bij concertzalen of en wanneer ze plek hebben”.
(M): Tot over 2 dagen dan maar”.
(J): “Tot dan”.
Oké, zo’n ramp was dit nou ook weer niet. Hij komt over 2 dagen langs en dat is nog erger. Meteen liep je naar boven om de computer aan te zetten. Je vond het maar wat leuk dat je dit mocht doen en ook vooral omdat het voor Tokio Hotel mocht plannen in Nederland. Snel zocht je de websites en telefoonnummers van Ahoy, HMH en de Arena op zodat je ze vandaag nog allemaal kon bellen. Aan Paradiso en al die andere kleine zaaltjes had je niks, ze waren zo bekend dat alleen de grootste zalen nog beschikbaar waren voor ze. Misschien kon je een berichtje plaatsen op de Tokio Hotel hyves om te vragen wie er allemaal naar de Arena zouden willen voor een TH concert, maar eerst ging je de zalen bellen.

Aan het eind van de middag had je een hele lijst met data waarop de zalen beschikbaar waren. In december was vrijwel de halve maand nog beschikbaar bij alle zalen en in 2010 waren er natuurlijk nog heel wat plekken over. Je wist natuurlijk niet precies wanneer het eind van de tour was dus had je maar een lijst van heel 2010 gemaakt. Je had David in ieder geval niet teleurgesteld, je had alles al van tevoren geregeld. Ook de prijzen van de zalen had je opgevraagd en informatie over het huren van extra beveiliging. Ja, je kon trots zijn op jezelf. Morgen zou je even langs Kim gaan om het te vertellen, je had tenslotte nog niks van haar gehoord.