1 september.A new begin...

Lore's POV:
1ste dag in het middelbaar,geen zenuwen......Niks.
De zon schijnt al fel voor september,als ik door de gang loop bots ik op een meisje met sneeuwwit haar.
Net toevallig op dat moment sprong het licht uit.
"Het spijt me sorry"en ik liep snel door.
Als het uiteindelijk belde moesten we naar de klas gaan.
De les leek eeuwig te duren.
Ik keek de hele tijd uit het raam.
Als de bel voor de pauze ging luisterde ik naar mijn iPod.
Dan komt er een groepje meiden voor me staan.
"Jou heb ik hier nog niet gezien hé?"1 van de meisjes zag er zeer gotic uit.
"Zit je hier zo helemaal alleen?En waar luister jij naar?"ze nam m'n iPod.
"Heey!Die is van mij!"Ze laat hem vallen maar je zag zo dat het expres was.
"Oeps sorry wat dom van me!"Ik haat pesters gewoon,ze maken me zo kwaad.
Als ik net dacht dat m'n hele schooljaar omzeep ging zijn...
"Waarom laten jullie haar niet met rust?"ik keek om en er stond een jongen met blauw haar,mijn leeftijd.
Het meisje dat de baas was van de groep begon licht te blozen.
'Hij is zo hot!'die gedachte hoorde ik maar het was niet mijn gedachte.
'Die meiden zijn zo kinderachtig!'die gedachte hoorde ik met de stem van de jongen.
Ik keek weer naar hem zijn ogen waren nu aan het glinsteren.
Toen ging de bel.Ik liep weg en keek nog een keer om,zijn ogen stopte met glinsteren.
Ik vraag me af wie hij is..........



Romy's POV:
Het is al ochtend,die gedachte doet me geen goed.
1:De zon schijnt veel te fel voor september!!!!
en 2:ik haat school!!!!!
Als ik dan eenmaal op school ben aangekomen,wou ik dat ik 14 was.
Dan kreeg je je krachten voluit...
Het is stom dat er nog andere kinderen dochters of zoons van goden zijn,maar dat we het niet weten van elkaar.
Als de bel dan gaat kruipt de tijd voorbij.
Het spreekwoord:'De tijd vliegt als je met de wekker gooit' werkt niet.
K'heb het al geprobeerd maar.....Nopes.
Als de pauze dan eindelijk begint zie ik een groepje pestkoppen rond een meisje met blond-bruin haar.
Ik stap gewoon door naar mijn vriendinnen.
Dan gaat de bel,maar ik zag niemand met de wekker gooien.....


Meghans's POV:
Mijn wekker ging af en ik kreunde terwijl ik de wekker afzette. Ik wou niet naar school. Het zou mijn eerste dag in die nieuwe school zijn. Ik huiverde en stond op. Ik zocht wat kleren bij elkaar en liep verder naar de badkamer. Ik nam rap een douche en poetste mijn tanden onder douche. Ik genoot even van het warme water dat over mijn huid liep. Ik was van mijn vorig school weggestuurd zonder goede reden eigenlijk. Ze hadden gezegd dat ik de leerlingen en de professors te hard afleidde. Beter gezegd mijn uiterlijk. Ik snapte niet wat er zo mooi was aan me.Ik zuchtte en stapte er onder uit. Ik droogde me rap af en trok mijn kleren aan. Ik liep de badkamer uit, pakte mijn tas in de gang en liep zonder een woord te zeggen tegen mijn ouders naar buiten. Ik had nooit echt goed contact gehad met mijn ouders, ik weet niet waarom maar ik had vaak het gevoel dat zijn mijn ouders niet waren.
Toen ik in eindelijk in de school was had ik mijn oortjes ingestoken voor muziek te luisteren. Dat leid me een beetje af van alles. Ik liep juist door de gangen toen een meisje met bruin-blonde haren tegen me liep. Het licht viel juist op dat moment uit en ik kreeg een raar gevoel.
"Het spijt me sorry," zei ze en ze liep snel door.
Ik had haar tegen willen houden en haar willen aanspreken, maar ik hield me in. Ik wist wel één ding. Als ze haar zouden pesten zou ik die pest kopen onder handen nemen. Ik was niet iemand die je moest uitdagen. Ik werd snel kwaad of opvliegend als ik me niet lekker in me vel voel net zoals vandaag. Ik liep naar mijn eerste les en ging zuchtend vanachter op een stoel zitten. Dit kom beter snel gedaan zijn.
Toen de eerste pauze begonnen was werd ik al achterna gezeten door een groep volgers. Hatelijk. De meeste van mijn stalkers waren jongens. Ik draaide me om en siste dat ze weg moesten. Ze gehoorzaamde meteen. Ik zuchtte en wou me juist omdraaien toen ik tegen één jonge knalde waardoor ik bijna viel, maar hij pakte me net op tijd op. Daardoor ik keek recht in zijn goudgele ogen en ik voelde me smelten onder zijn blik. Wat kreeg ik nou? Ik bekeek de jonge is goed. Hij had zwarte haren en hij was voor te zien iets groter dan mij en hij leek wel slungelig, maar ik voelde de zijn spieren spannen. Ik had niet door gehad dat er een lamp juist gesprongen was.
"Hallo." zei ik zacht met een stem die verleidelijk klonk.
"Hallo." zei hij terwijl hij me terug recht zetten.
Juist op het moment dat hij nog iets wou zeggen ging de bel. Hij draaide zich om en liep weg van me. Ik bleef alleen achter in de gang terwijl ik naar zen rug staarde. Ik moest weten wie hij was.