006

De deur van Starbucks duw ik open en stap naar binnen. Ik kijk even rond of ik Kimberly al zie zitten, helaas zie ik de donkerbruine krullen van Kimberly nog niet. Met een glimlach op mijn gezicht loop ik naar de kassa en bestel twee Java chip, favoriet van ons beide. Ik krijg net de mokken in mijn handen geduwd als ik een bekende stem van Kimberly achter me hoor. Ik draai me om en roep haar naam. 'Hey mop!' roept ze en er worden van geïrriteerde blikken onze kans op geworpen.
Ik druk een kus op haar wang en loop voor haar uit naar een vrij tafeltje waar ik de mokken koffie neerzet. Ik trek mijn jas snel uit en geef haar en knuffel. Kimberly is mijn beste vriendin, al mijn hele leven, zelfs onze moeders waren vriendinnen. We hadden een grote vriendengroep, want iedereen wilde wel vrienden met ons zijn.
Ik plof neer op een stoel en sla mijn handen om te mok. Uitgebreid beginnen we te kletsen over de nieuwe kleding die we moeten gaan kopen. Voor ik het weet is mijn mok leeg en zuchtend staar ik naar mijn mok. Ik kijk op als ik een hand voor mijn ogen zien zwaaien. Glimlachend kijk ik haar aan. 'Sorry, was even in gedachten verzonken,' mompel ik zachtjes.
Waarover zou ze me nooit vragen, ze weet het negen van de tien keer toch wel.
'Zullen we gaan?' vraag ik lachend.
'Sure, let's go!' roept ze hard.
Grinnikend trek ik mijn jas aan en trek Kimberly mee de winkelstraat in. Wat geld later en heel veel tasjes rijker, zitten we lachend op een terrasje in het zonnetje. In mijn ooghoek zie ik een onbekende jongen naast ons neerploffen, met een stel jongens.
Ik geef Kimberly een trap onder het tafeltje en ze kijkt me beledigd aan. Ik sein naar rechts en ze werpt een snelle blik naar de jongens, als ze me weer aankijkt, wiebelt ze met haar wenkbrauwen.
Ik kijk opzij en zie dat de jongen naar ons zat te kijken.
'Hey!' zeg ik tegen de jongen. Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt me aan.
'Uhm, hoi! Kom er anders bij zitten!' zegt hij als hij me een tijdje onderzoekend aan heeft gekeken.
Ik kijk glimlachend naar Kimberly en tegelijk staan we met onze stoel op en gaan bij de jongens zitten. Ik geef alle jongens een hand en stel me voor als Madison, Kimberly doet hetzelfde.
De jongens stellen zich voor als Lars, Chris, Ryan en Beau. Ik werp een blik op Kim en zie meteen dat ze die Lars wel ziet zitten. Ik wist precies op wat voor jongens Kim valt, en zij ook van mij. Ze kijkt lachend naar mij en daarna naar Ryan.
Als ik een snelle blik op mijn horloge werp, zie ik dat het al half zes is. Ik stoot Kim aan en laat haar me horloge zien, verschrikt kijkt ze me aan.
'Uhm, wij moeten er maar weer eens vandoor!' mompelt ze.
De jongens beginnen meteen te protesteren en ze roepen dat ze onze nummers willen. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en gaf hem aan de jongens. Snel zetten ze hun nummers erin.
'Oh ja, voordat ik het vergeet, morgen word ik zestien, en bij deze nodig ik jullie uit voor mijn sweet sixteen morgen, informatie sms ik wel!' roep ik lachend.
Ze beginnen allemaal enthousiast te roepen en dan trek ik Kimberly mee en roep nog snel een
“tot ziens" naar de jongens.