In Love With a Celebrity hooftstuk 10

'Er is niks!' ik ren het bos in en ga ergens achter een boom zitten huilen. ik wil niet dat niall me zo ziet! Te laat daar komt niall aan en hij heeft me gevonden. 'hey, je kunt me gewoon zeggen wat er is hoor, ik bijt niet?' 'weet ik maar misschien vind je het stom' 'Ik vind niks stom, vertel het maar gewoon dan voel je jezelf misschien ook wat opgeluchter' hij kijkt me zo lief aan dat ik daar geen nee op kan zeggen. 'Nou mijn aller beste vriendin uit amsterdam heet ook rooz en...' ik begin weer te huilen. 'Rustig maar' niall gaat naast me zitten en legt een arm om me heen. 'Ik ga haar gewoon zo erg missen!' ik leg mijn hoofd op zijn schouder en zucht. 'Wil je haar een andere naam geven? Je paard? Het is tenslotte jou paard!' niall lacht lief. Ik weet ook wel dat hij me op probeert te vrolijke maar ik weet het gewoon niet, ik weet niet wat ik wil. 'Tessa' zeg ik zacht. 'Tessa?' niall weet even niet waar ik het over heb. 'Ja zo wil ik mijn paard noemen, Tessa. 'Owhkee dan! Tessa en Tá súil. 'Tá súil?' 'ja zo heet mijn paard!' 'Hoe kom je daar nou weer op?' 'Dat is Iers voor hoop' 'Wat mooi!' 'Net als jij' niall drukt een zacht kusje op mijn voorhoofd. 'kom dan gaan we terug naar de paarden, kun je me leren rijden!' zeg ik tevreden. Ik sta op en loop het bos uit met niall achter me aan. 'Kom dan help ik je met opzadelen. De paarden zijn opgezadeld en klaar om te berijden. 'Zal ik je helpen opstappen?' ik kijk Jasmine lief aan. 'Okay' zeg ik verlegen en kijk naar niall. Niall helpt me opstappen en stapt zelf op. 'okay waar wil je heen rijden?' 'Doe maar door het bos' 'heb je al eens eerder gereden?' vraagt niall. 'Ja al een paar keer een van mijn vriendinnen zat op paardrijden en ik mocht haar paard wel eens uitrijden' 'Mooi dan kunnen we gaan, als je iets niet weet moet je het meteen vragen want ik wil niet dat er ongelukken vallen' niall knipoogt en neemt de leiding richting het bos. We rijden zoon half uurtje en ik zit er aardig in alleen begin ik wel een beetje moe te worden. 'Zullen we even uitrusten?' vraag ik aan niall. ' 'Normaal zou ik nee zeggen maar je hebt een lange reis achter de rug dus dat kan dan wel eventjes' hij grinnikt en stapt van zijn paard. 'Kun je eventjes helpen' vraag ik verlegen. 'Tuurlijk' niall helpt me van mijn paard af, knoopt de paarden vast aan een paaltje en gaat tegen een boom aan zitten. ik ga naast hem zitten en doe mijn ogen toe. Niall slaat een arm om me heen en samen vallen we in slaap.