Plus que ma propre vie. 17

Ik weet niet of ik deze opmerking nou serieus moet nemen of dat hij sarcastisch was. Ik kijk hem een beetje overdonderd aan en daardoor wordt Edward zijn grijns alleen nog maar groter. Wat wil die jongen toch? Het begint steeds kouder te worden en er lijkt zelfs steeds minder warmte van het vuur af te komen. Ik buig wat naar voren om Seleen aan te kijken. Wat was ze toch stil vanavond. Geen idee wat er aan de hand is. ‘Seleen, mag ik even de auto sleutels? Ik wil graag mijn vest en heb hem in de auto laten liggen.’ Afwezig knikt ze en geeft me de auto sleutels. Ik pak ze aan en sta op. ‘Bella, ik loop wel even met je mee, het is zo donker’ zegt Alice. Ik knik. Ze staat op en samen lopen we richting de auto’s. Diep nadenkend kijkt ze me aan bij elke stap die we zetten. Dan stopt ze ineens met lopen en kijkt me strak in mijn gezicht aan. ‘Is er iets gebeurd tussen Edward en jou?’ Oké, die zag ik niet aankomen. Ongemakkelijk kijk ik haar aan. ‘Nee, hoe kom je daarbij, waarom denk je dat?’ Alice haalt haar schouders op. ‘Je gelooft me toch wel?’ ze knikt. ‘Ik zou het aan je zien als je zou liegen.’ Ik glimlach naar Alice. ‘Maar waarom dacht je dat? Edward heeft dat toch niet gezegd?’ Ze schud haar hoofd. ‘Hij gedraagt zich anders dan normaal. Als je bij ons bent, is hij constant gefocust op jou. Hij volgt elke beweging die je maakt en geeft je meer aandacht dan dat hij ooit aan een onbekend meisje heeft gegeven.. Nouja, een meisje die hij nog niet zo goed kent’ verbeterd ze zichzelf. Dat zet me aan het nadenken. Hij zit wel de hele tijd te grijnzen en hij is de hele tijd opmerkingen aan het maken. Zou het sarcastisch zijn? Zou hij me niet mogen? Alice ziet me piekeren. ‘Vat het niet negatief op. Ik zie aan hem dat hij graag bij je in de buurt is.’

Ik gooi de auto deur dicht en doe de deur weer op slot. ‘Wat moet ik hiermee?’ vraag ik Alice en draai me om, om haar aan te kijken. Ze haalt haar schouders op. ‘Je hoeft er niets mee te doen. Het viel me gewoon op, daarom vroeg ik me af er iets was gebeurd.’ Ik knik. ‘Oké, ander onderwerp’ zeg ik snel als de groep weer in zicht komt. Zodra we bij de groep komen, staat Seleen meteen op. Ik geef haar de sleutels. ‘Ik ga naar huis.’ Verbaasd kijk ik haar aan. Zou ze het niet leuk vinden? En eigenlijk wou ik nog helemaal niet naar huis, het was nog steeds gezellig en het was nog vroeg. ‘Waarom? Heb je het niet naar je zin?’ Ze schud haar hoofd. ‘Dat is het niet, ik eh moet gewoon nog wat doen. Moet ik je thuis afzetten of niet?’ ze maakt al aanstalten om weg te lopen. Ik kijk Alice aan. ‘Wij brengen je wel naar huis.’ Vervolgens kijk ik Seleen aan. Nog voordat ik kan vragen of ze niet liever heeft dat ik met haar meega, is ze al weg.

Ik ga weer naast Edward zitten en vraag me af wat er met Seleen aan de hand is.