Hoofdstuk 30

Het was al weer een paar dagen verder, Liam was naar zijn ouders gegaan. Alleen de jongens hadden wat van hem gehoord. Niet dat ik daar zoveel tijd voor had. Ik was helemaal kapot van binnen. Niall had het ook uit gemaakt. Ik was altijd buiten bij de paarden en wanneer ik dat niet was lag ik op bed zachtjes te huilen. Nu was ik samen met Apple, Chapter en Angel in het bos. Ik zat zelf op Angel en Apple had ik aan de ene kant met een halstertouw vast en Chapter aan de andere kant. Ik was nu al een paar uur weg. Mijn telefoon had ik thuis laten liggen. Ik reed door. In de verte zag ik iemand zitten. ik reed nog een stukje door. Ik herkende de stem van Niall. ook was er een stem van een meisje. Ze giechelde. Ik stopte de paarden. Ik zag ze langzaam naar elkaar toe buigen. Er kwamen tranen in mijn ogen. Ik sprong van angel af en liet de paarden los. Ze liepen toch achter mij aan dus hoefde ik ze niet vastte houden. “Kom Jongens, we gaan even ergens anders heen.” Zei ik met een zachte stem. Alle drie brieste ze, en liepen ze me achter na. Zachtjes liepen de tranen over mijn wangen. Chapter kwam naast me lopen en brieste zachtjes. Hij stak zijn hoofd onder mijn arm zodat ik een arm over zijn hals had. Ik lachte zachtjes. Apple kwam aan de andere kant lopen en Angel daarnaast. Ze stopte en liepen weg naar het water. Ze begonnen allemaal te drinken. even later kwamen ze terug met best wel dikken wangen. “Oh, dat gaan jullie niet doen!” zei ik snel voordat ik begon te rennen. Ik wist wat ze van plan waren, dat deden ze wel vaker als ik verdrietig was. ze dronken zogenaamd en een paar minuten later komen ze met dikke wangen terug en zodra ze de kans hebben spuiten ze me nat. Ooit is Chapter daarmee begonnen en hebben Apple en Angel hem na geaapt. Rare paarden heb ik toch! haha

---

Sorry voor dat stukje boven. het moest even omdat ik haar zo mis. ze was het paardje waar ik echt goed op leren rijden heb. ze was mijn alles, mijn leven. ze was er voor me toen mijn oom overleed. en precies een jaar later, de dag dat mijn oom een jaar weg was ging zij ook weg naar een andere stal. toen heb ik haar een iets minder dan een jaar niet meer gezien. daarna verkocht haat baasje haar en kwam ze weer bij mij. ik heb haar toen een maand verzorgd. maar ze werd weer verkocht. nu is ze ergens in nederland of belgie of ergens op de wereld. misschien is ze er zelfs niet meer. ik hoop dat ik haar ooit nog eens vind. maar dat zou wel nooit gebeuren.
x