Plus que ma propre vie. 16

De rest van de dag is er niet veel bijzonders gebeurd. Ik heb een beetje samen met Charlie televisie gekeken. Ik kijk op mijn horloge. Kwart voor 7.. Oké, wat ga ik dit kwartier nog doen? Ik loop naar boven en loop richting de badkamer. Ik kam mijn haar nog een keer opnieuw door en doe een beetje mascara op mijn wimpers. Het scheelt dat ik niet zoveel make-up draag, ik ben in de ochtend nooit zo lang bezig met alles. Als ik sommige meisjes toch hoor die uren bezig zijn in de ochtend met hun make-up, ik moet er niet aan denken. Ik hoor beneden de bel gaan. ‘Ik zal haar even roepen’ hoor ik Charlie zeggen en vervolgens een paar voetstappen. ‘BELLA! Je hebt bezoek’ Ik kijk nog één keer in de spiegel. ‘Ik kom eraan!’ Ik loop nog snel naar mijn kamer en pak een van mijn nieuwe vesten. Vervolgens loop ik naar beneden en zie Seleen staan. ‘Hey’ ze loopt op me af en geeft me een knuffel. Ik ben nooit zo van de knuffels. Als mensen me een knuffel geven, duw ik ze niet weg hoor, maar ik zou niet snel uit mezelf iemand knuffelen. ‘Zullen we gaan?’ vraagt Seleen. Ik knik. ‘Even doei zeggen tegen Charlie.’ Ik loop naar Charlie en vraag nogmaals of hij het echt niet erg vind als ik weg ga. Als hij voor de tweede keer zegt dat ik gewoon plezier moet gaan maken, zeg ik Charlie gedag en loop terug naar Seleen, daar doe ik mijn jas aan. ‘Klaar.’

We rijden nog geen 5 minuten als Seleen stopt. Vragend kijk ik haar aan. ‘We zijn er!’ Oké, dat is sneller dan dat ik verwacht had. Ik stap uit en ik kijk naar de lucht. Het word toch sneller donker dan dat ik dacht. Ik trek de rits van mijn jas nog iets verder omhoog. Het is kouder dan dat het lijkt. Diep in gesprek met Seleen komen Alice, Jasper, Edward, Rosalie en Emmett op ons afgelopen. Alice geeft me, natuurlijk, ook meteen weer een knuffel. Gevolgd door Rosalie. Vervolgens begroet ik de jongens.

We hebben wat boomstronken bij elkaar geraapt en zitten met zijn allen bij elkaar. Hoe langer je hier stil zit, hoe kouder het word. Emmett en Edward kwamen op het idee om een klein kampvuur te maken, dus die zijn nu bezig om wat droge takken te verzamelen.

‘Bella, het is morgen koopzondag! Ga je mee winkelen?’ Alice kijkt me aan met een blik van vol enthousiasme. Ik ben zeker nog niet vergeten wat Alice gisteren heeft gezegd in de winkel. Ik zit diep na te denken om snel een smoes te verzinnen. ‘Ik kan niet, ik moet eh…’ Shit! Waarom kan ik nu niets bedenken? Alice begint te lachen. ‘Relax Bella, ik maakte maar een grapje. Maar dat wat ik gisteren zei was geen grapje. Geloof me, ik laat het je nog zien!’ Iedereen begint te lachen als ze mijn verbaasde gezicht zien.

Edward en Emmett hebben ondertussen een klein kampvuur gecreëerd. Ik voel mezelf al meteen wat warmer worden. Edward komt tussen Seleen en mij inzitten.

‘Je ziet er leuk uit als je nadenkt’ zegt Edward met meteen daarna weer een grijns.