43. Zayn Malik

Zayn pov
Samen met de jongens en Jazz zat ik in de auto, onderweg naar een interview in Kent.
Het was niet zo heel lang rijden, en zeker niet nu Jazz reed. Ze leek moeiteloos over de wegen te scheuren en schakelde alsof haar leven ervan af hing.
Louis wiebelde nerveus heen en weer en keek om de zoveel tijd naar buiten. Liam en Niall zaten onderuitgezakt te kletsen en Harry keek glimlachend toe hoe Jazz achter het stuur zat.
Ze had erop gestaan dat zij zou rijden, daar haar auto niet herkend werd en we zo niet werden achtervolgd door fans.
‘Heb je haast, Jazz?’ Piepte Louis.
‘Ik houd gewoon van schakelen.’ Grijnsde ze.
Louis piepte nogmaals en Jazz ging na een korte blik op hem iets langzamer rijden.
We kwamen enkele minuten later aan bij het gebouw waar het interview gehouden zou worden en Jazz reed langzaam de parkeerplaats aan de achterkant op.
We hoorden de gillende fans die voor het gebouw stonden, maar we hadden pas na het interview tijd om de fans te begroeten.
We renden met snelle passen de trappen op en kwamen aan bij een kamer waar een jonge presentator zat.
Sinds bekend was geworden dat Jazz onze nieuwe choreograaf was, en ook nog eens redelijk wat followers had gekregen op Twitter, hadden vele interviewers gevraagd om haar mee te nemen.
Dit was haar eerste echte interview waar ze zou spreken, en ze was duidelijk nerveus.
‘Welkom! Ik ben Mark Reeves, presentator van Channel 5.’ De presentator schudde ons allemaal de hand en we gingen zitten op de lange, rode bank die voor ons klaarstond. Jazz zat helaas niet naast me, maar zat op de leuning van de bank, terwijl ze met haar rechterarm op de schouder van Liam steunde.
‘Zo jongens, en dame natuurlijk.’ Zei Mark met een overdreven glimlach naar Jazz. ‘Hoe is het met jullie?’
We glimlachten allemaal en mompelden instemmend toen Niall vertelde dat het goed met ons ging.
‘Hoe is het om eens een tijd lekker thuis te zitten en geen concerten te geven?’ Vroeg Mark.
‘Het is lekker om weer even tijd voor onszelf te hebben, maar we missen het optreden wel. Maar over een maand is ons eerste concert weer, dus we kijken er echt naar uit.’ Zei Liam.
‘En dat gaat een hele andere dansstijl krijgen, neem ik aan?’ Vroeg Mark nieuwsgierig.
‘Dat valt wel mee. Jazz’ haar stijl is verfrissend, maar onze muziek blijft ons eigen geluid, en daar wordt de dans uiteindelijk op afgestemd.’ Zei ik.
‘Het is ditmaal ook anders omdat ze minder ballads zingen dan eerder. Deze liedjes zijn wat feller, en er kan ook meer op gedanst worden.’ Zei Jazz met haar hese stem.
‘En hoe zit het met de liefde? Ik weet dat Liam en Louis een vriendin hebben, en de rest?’ Mark keek ons nieuwsgierig aan en Harry nam als eerste het woord.
‘Ik ben nog altijd single.’ Zei hij terwijl hij naar de camera knipoogde.
Mark grinnikte en richtte zijn blik op Niall, die zijn schouders even ophaalde.
‘Ik kom het juiste meisje uiteindelijk wel tegen.’ Zei hij.
Mark keek vragend naar mij en ik glimlachte even.
‘Ik heb wel iemand ontmoet ja. Maar ik wil er nog niet zoveel over kwijt, anders raak ik meer kwijt dan mijn woorden.’ Zei ik op mijn gebruikelijke zachte toon.
‘Oeh! Zullen je fans er blij mee zijn?’ Vroeg Mark lachend.
Ik beet even op mijn lip en keek naar de presentator.
‘Ik hoop het wel. Ik ben compleet gelukkig als ik bij haar ben. En het voelt ontzettend goed.’ Besloot ik.
Mark knikte en knipoogde even naar me. Toen richtte hij zijn blik op Jazz. Jazz, die haar armen op een beschermende manier rond haar lichaam had geslagen. Jazz, die op haar lip beet en een lichte frons had toen ze naar Mark keek.
Ik realiseerde me dat ze bang was, bang voor de reacties die ze zou krijgen, en nog voordat Mark de vraag had kunnen stellen grinnikte ik zacht. Improvisatie.
‘En Jazz is van ons allemaal. Ze mag pas van één iemand zijn als ik fatsoenlijk heb leren dansen, en dat wil wat zeggen.’ Zei ik lachend.
De jongens stemden juichend in en trokken Jazz over ons allemaal heen.
Ze liet een heldere lach horen en voordat ze recht ging zitten keek ze me nog even dankbaar aan. Het kleine glimlachje dat ze me schonk zei genoeg, en ik grijnsde breed terug.