38. Jazz Mayden

Jazz pov
Samen met Liam stond ik fronsend te kijken naar de zwarte lasagne.
‘Wat ruikt hier zo aangebrand?’ Harry en Zayn kwamen lachend de keuken inlopen en trokken hun neus op toen ze de zwarte klomp voedsel zagen.
‘Liam en ik hebben geprobeerd te koken.’ Zei ik beteuterd.
Harry grinnikte en Zayn grijnsde breed toen ze naar de ovenschotel keken.
‘Er staat toch echt vijfenveertig minuten, we hebben het precies goed gedaan.’ Zei ik fronsend terwijl ik het pakje van de lasagne voor me hield.
‘Op heteluchtstand ja, niet op de grill stand.’ Merkte Harry nonchalant op.
Ik gromde zachtjes en gooide het kartonnen pakje naar Liams hoofd.
‘Leeghoofd, je hebt de oven verkeerd aangezet.’
Liam grijnsde schuldbewust en haalde toen zijn schouders op.
‘Dan wordt het dus pizza.’ Hij viste zijn telefoon uit zijn zak en bestelde al snel een lading pizza’s waarbij geen enkele soort werd overgeslagen.
‘Tien pizza’s? Serieus Liam? We zijn maar met zijn zessen!’ Zei ik met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Je vergeet dat Niall voor drie telt, en de rest eten wij nog wel op.’ Grijnsde hij.
Ik schudde lachend mijn hoofd en plofte neer op een van de keukenstoelen.
‘En wat gaan we tot die tijd doen?’ Vroeg ik verveeld.
‘Op huizenjacht!’ Gilde Niall die de kamer in kwam rennen.
‘Wat is er gebeurd? Wat hebben jullie gedaan? Arme, arme lasagne. Want dat moest het toch worden?’ Niall hield zijn handen beschermend om de ovenschaal en keek ons met een treurige blik aan.
‘Liams schuld, maar wat nou huizenjacht? Ik kijk gewoon of er ergens een appartementje vrij is en dan-’ Mijn stem stierf weg toen ik de teleurgestelde gezichten van de jongens keek en ik zuchtte diep.
‘Fijn, kijk maar of jullie iets vinden en dan denk ik erover. Ik koop nog niets!’ Riep ik ze na toen ze de keuken uit vlogen.
Tot mijn verbazing bleef Zayn bij me in de keuken en ik keek hem met een vragende uitdrukking aan.
‘Ik heb mijn orders al doorgegeven.’ Grijnsde hij.
‘En wat zijn jouw orders dan?’ Zei ik glimlachend.
‘Dat het dichtbij mij is en dat er genoeg ruimte is voor als wij op bezoek willen komen.’
Ik grinnikte en liep langzaam naar hem toe. Toen ik vlak voor hem stond twijfelde ik even, maar al snel vleide ik mezelf tegen zijn borst.
Hij zuchtte opgelucht en sloeg zijn armen om me heen.
‘Vanwaar die zucht?’ Vroeg ik zacht.
‘Ik weet niet hoe ik moet zijn bij jou. Ik ben bang dat als ik zomaar aan je kom of je wil kussen, je het niet fijn zult vinden.’ Mompelde hij zachtjes.
Ik ademde scherp in en ik voelde hoe hij zijn armen voorzichtig terug wilde trekken.
Ik greep met mijn vingers zijn shirt vast en trok hem weer terug. De geur van zijn aftershave drong diep tot me door en ik voelde mijn hartslag direct kalmeren.
‘Je hoeft je niet anders te gedragen voor mij Zayn. Ik vind je leuk om wie je bent, dus wees gewoon jezelf.’ Mompelde ik zachtjes.
Hij duwde me een stukje van zich af en keek me serieus aan.
‘En ehh.. Waar.. Waar staan wij dan nu?’ Vroeg hij met een ietwat hese stem.
Ik sloeg mijn ogen neer en ik voelde hoe mijn hartslag abnormaal hard begon te kloppen.
‘Het spijt me, ik had er niet over moeten beginnen. Rustig maar, Jazz.’ Zei Zayn snel.
Ik schudde mijn hoofd en legde mijn handen in zijn nek toen ik hem weer aankeek.
‘Ik weet niet waar we nu staan. Ik weet alleen dat ik het fijn vind om bij je te zijn en dat ik..’ Ik slikte nerveus.
‘En dat je wat?’ Vroeg hij zacht, niet harder dan een fluistering.
‘Dat ik van je ben gaan houden.’ Fluisterde ik net zo zacht.

aaaaaahw:) comment pleaseee^^