34. Jazz Mayden

Jazz Mayden
Samen met Liam zat ik in het park, en we keken beiden een beetje zwijgend om ons heen.
‘Zeg Jazz?’ Vroeg Liam opeens.
Ik humde wat ten teken dat hij mocht praten en hij grijnsde even.
‘Ik realiseer me dat we nog nooit bij jou thuis zijn geweest.’
Ik grimaste even en haalde mijn schouders op.
‘Het is niet zo geweldig bij mij thuis. Klein, goedkoop en een kreunende kat. Dat zijn de woorden die mijn woning het beste beschrijven.’
‘Maar je gaat nu wel meer verdienen als je onze choreograaf blijft.’ Zei Liam scherpzinnig.
Ik knikte even kort en dacht na over mijn huidige woning.
Er was laatst een leiding gesprongen in een van de muren, en na twee dagen lang het lawaai van de loodgieter aan te hebben gehoord was het tijdelijk opgelost. De verwarming deed het maar bij vlagen, en de ventilator boven op het dak bruiste door het hele appartement heen.
‘Misschien moet ik eens voor iets nieuws gaan kijken.’ Mompelde ik.
Liam knikte en sprong toen op.
‘Dan zoeken we een nieuwe woning voor je! Met zijn allen!’
Ik keek hem even fronsend aan en trok een grimas.
‘Dan eindig ik uiteindelijk met drie badkamers, vijf slaapkamers, een game-kamer en een compleet eigen danszaal. Hoewel ik dat laatste niet zo erg zou vinden.’
Liam haalde zijn schouders op en grijnsde.
‘Dan kunnen we met zijn allen bij jou slapen, gezellig toch?’
Ik lachte en stond op van ons vaste bankje.
‘Ik moet gaan, ik moet nog boodschappen gaan doen.’
Liam trok een beteuterd gezicht en ik keek hem vragend aan.
‘Ik moet dat ook nog doen. Wat dacht je ervan om met zijn allen iets te eten?’ Stelde Liam voor.
Ik twijfelde even, maar knikte toen toch.
‘Anders rennen we nu naar jou, en dan naar mij thuis, dan kleed ik me even om en gaan we naar Harry en Louis thuis.’
Ik gaf geen weerwoord en samen begonnen we op een redelijk snel tempo te rennen.
‘Nog even en je haalt me in.’ Zei ik lachend voordat ik een sprintje trok.
Liam kwam hijgend achter me aan en hij drukte zijn handen in zijn zij toen we bij mij thuis aan kwamen.
‘Jouw conditie is echt goed. Pfoe, ik moet nog wel even trainen.’ Mompelde hij.
Lachend liet ik hem binnen en we liepen op een normaal tempo de trappen op. Ik liet Liam zwijgend binnen en hij keek nieuwsgierig rond.
Tazz liep spinnend op ons af en Liam tilde hem vrolijk op.
‘Hij is best zwaar.’ Zei hij lachend.
‘Ik weet het, ik voer hem misschien iets te veel.’ Ik kriebelde Tazz even onder zijn kin en meldde Liam dat ik ging douchen.
Toen ik omgekleed en klaargemaakt was liep ik terug naar Liam die de kreunende Tazz op zijn schoot had liggen.
Ik schudde even grinnikend mijn hoofd en greep mijn autosleutels van het kastje af.
‘Kom, dan gaan we.’
Liam keek me even bedachtzaam aan, tilde Tazz weer op en hield hem als een baby in zijn armen.
‘Je kat gaat mee, anders is dat beestje weer alleen.’ Meldde hij me nonchalant.

Dankjewel voor de reacties! Hoe meer reacties, hoe sneller ik t volgende hoofdstukje plaats:)