Two || Christmas Love || Twilight Love

Rose Isabella Down

Ik keek geschokt naar de kleine, pluizige bolletjes die uit het niets leken te komen. Ik was onderweg naar Forks high, zeg maar gerust dat ik met hoge snelheid over de weg heen scheurde. Mijn lippen krulden zich omhoog in een kleine glimlach, terwijl ik de parkeerplaats van de school opreed. Ik stopte eerst voor een klein, statig gebouwtje genaamd 'Administratie'. Ik klom uit mijn auto en sloeg de deur dicht, waarna ik naar binnen liep. De warmte kwam als een slag in mijn gezicht, terwijl ik rustig rondkeek. In de hoek, op het bureau en op een klein tafeltje stonden een paar planten, alsof het buiten al niet groen genoeg was. Ik liep naar de desk waar een kleine, mollige vrouw met een paars shirt aan zat. Het stond haar totaal niet, maar dat laten we maar even niet zeggen. Ze keek me vriendelijk aan.
"Jij bent vast Rose Down?" vroeg ze vriendelijk en ik knikte.
"Oké, hier is je rooster en een plattegrond van de school. Oh! Voor ik het vergeet, hier is je kluissleuteltje. Veel plezier en welkom op Forks High!" zei ze overentousiast. Ik liep overrompeld naar buiten en fronsde, waarna ik weer mijn auto in sprong en naast een zilverkleurige, duur uitziende volvo parkeerde. Ik wierp een blik op de plattegrond, bedankt fotografisch geheugen, greep mijn tas vast en stapte voor de tweede keer de auto uit. Ik knalde het portier dicht en deed hem opslot, waarna ik mijn kluissleutel aan de sleutelbos propte en die weer in mijn zak wurmde. Ik liep langzaam naar binnen en keek glimlachend naar het stapeltje sneeuw wat zich al gauw had gevormd. Ik gooide mijn jas in mijn kluisje en dankte god dat ik een dik, wollen trui aan had getrokken. Een typische kersttrui, maar wat wou je. Ik was dol op de kerst. En niet alleen omdat ik dan jarig was, het was prachtig. Alleen jammer dat er haast nooit geen sneeuw lag. Ik hoopte dat dit jaar een dik, lekker pak sneeuw bleef liggen. Ik hield ervan. Ik keek op mijn rooster en liep naar het goede lokaal, waarna ik zonder kloppen de deur opengooide.
"Ah, u bent vast Mejuffrouw Down?" vroeg de wiskundeleraar geïriteerd.
"Nope, ik ben Rose, Rose Down. Geen 'mejuffrouw'." mompelde ik grijnsend naar hem en gaf hem het briefje wat elke leraar ondertekenen. Hij keek me geïriteerd aan, krabbelde snel iets op het briefje en gaf hem weer terug. Ik keek de klas rond, ze waren me allemaal aan aan het staren, en kwam tot mijn opluchting erachter dat er helemaal achterin, bij het raam een plek vrij was. Kon ik ook van de sneeuw genieten. Ik mikte mijn tas op de grond en plofte neer op de stoel. Ik keek naast me en zag een grote, beerachtig gebouwde jongen met kort zwart haar naast me zitten.
"Ey Teddie!" grinnikte ik zacht toen de jongen me grijnzend aankeek. Hij was serieus te schattig om een beer te zijn, maar ergens ook angstaanjagend. Ach ja, ik kon daar ook niks aan doen.
"Emmett" zei hij en ik keek hem grijnsend aan.
"Ik ben Annabel" zei ik droog, waardoor hij in de lach schoot.
"I'm in love with your sense of humor" grinnikte hij mompelend.
"Zo, meneer Cullen? Gelijk een gezellig gesprek aanpappen met Mejuffrouw Down?" riep de leraar door de klas heen. Ik keek Emmett aan, waardoor we beiden in de lach schoten.
"Eruit!" riep de leraar en proestend pakte ik mijn tas op, waarna Emmett lachend en struikelend de klas verliet met mij op zijn hielen.
"Zo, meneer Cullen?" greens ik. Hij keek me grinnikend aan en knikte.
"Emmett Cullen, Mevrouw!" zei hij en maakte een legerachtig gebaar.
"Rose Isabella Down, Meneer!" riep ik en maakte hetzelfde gebaar, waardoor we weer in de lach schoten. Goed begin van de dag, al dat lachen.

ALSTUBLIEFT MIJN SWEETIES! <'3