Bagagedrager

pov Louise
Nadat Feline had gebeld wachtte ik op Rami.
Ergens vind ik het wel leuk dat Rami me komt ophalen, dat had Feline goed geregeld.
Ik luister naar een paar liedjes op m'n ipod, zodra ik de deur hoor ren ik naar beneden.
"Mam ik doe wel open!" Ik gooi de deur open en zie Rami staan, helemaal doorweekt door de regen.
"hey ik ben Rami en ik kom je ophalen" zegt hij vriendelijk.
Ik pak nog snel m'n tas en loop samen met hem naar buiten.
Eum Rami... mijn fietsbanden staan plat...
"Geeft niet kom maar bij me achterop" yeah het antwoord waar ik op hoopte!
Natuurlijk zijn mijn banden niet plat maar een leugentje om best wil kan geen kwaad, toch?
Voorzichtig begon hij te rijden en ik pakte hem stevig vast.
Het is nog steeds hard aan het regenen maar dat vind ik niet erg, kan ik lekker dicht bij hem zitten!
Ik zie de gele M al in de verte als Rami plots stopt waardoor ik bijna van zijn fiets val.
"Ik wil ook eens vanachter zitten" zegt hij heel kinderachtig.
Nou ja zeg daar ben ik te moe voor en ik wil dat niet! Zeg ik vastberaden.
"please!!" na een 10-tal minutjes begin ik dan toch maar te fietsen.
Opeens pakt hij me stevig vast en ik schrok zo hard dat we bijna omvielen, een grote grinnik verlaat zijn mond.
Wat ben ik blij dat hij nu m'n rood hoofd niet kan zien, denk ik bij mezelf.
Ik zie het OSL-busje al staan.
We lopen naar binnen en ik zie de anderen al zitten.
Ik knuffel Feline langs achter waardoor ze hard schrikt.
We grijnzen naar elkaar. Feline knipoogd snel.
Deze meid kent me te goed!